Vier jaar lang was de Apple Mac mini de laatste echte, egalitaire Mac op instapniveau.
Sinds de laatste grote herwerking in 2014, kwam het in configuraties met een prijs van slechts $ 499, die vanaf daar werden opgeschaald.
De herstart van 2018 ($ 799 zoals getest, wat het instapmodel is) heroverweegt de ingewanden van de Mac mini, maar legt ook een nieuwe, meer ritzier prijsbodem.
Ondanks de prijsstijging, met een overstap naar 8e generatie Core desktop-CPU's, PCI Express SSD's en een nieuwe reeks connectiviteit, blijft de Mac mini een aantrekkelijke (als, let wel, de enkel en alleen) ruimtebesparing op het bureaublad voor macOS-gebruikers die op zoek zijn naar een thuisbioscoop-pc, een desktopwerkstation of een sprinter voor muziek- en videobewerking.
Wat het in onze Editors 'Choice-zone doorgeeft, is de diep meegeleverde softwareset van Apple, waarmee je meteen een enorme hoeveelheid kunt doen: kantoorwerk, presentaties, muziekpelletjes, filmbewerking.
U betaalt een premie voor de afmetingen van de bekleding, en de uitbreidbaarheid is volledig extern, maar wees gerust: de Mac mini is dezelfde dynamo als altijd, nu met 2018-afsnijdsels die recht doen aan een klassiek ontwerp.
Het ontwerp: Old Dog, New Spirit
De nieuwe Mac mini ziet er niet veel anders uit dan zijn oudere broers en zussen, tenzij je hem 180 graden draait.
Het chassis is van mat metaal, gemaakt van aluminium dat volgens Apple voor 100 procent wordt gerecycled, deels van de restanten van de chassisfabricage van andere Macs.
De enige functie aan de voorkant of zijkanten is een aan / uit-LED aan de voorkant.
Bovenaan staat een verchroomd Apple-logo.
Het gevoel van het volledig aluminium chassis is stevig en inflexibel, dezelfde stijf genoeg om een ??olifant te bouwen als altijd.
Draai de Mac mini om om de onderkant te zien, en je ziet een plastic schijf van een basis die het metaal van het chassis van het bureauoppervlak tilt.
Het draaien van de schijf doet niets; Als je het met een dun stuk gereedschap loswrikt, springt het eraf.
Daaronder zit een geperforeerd paneel dat naar de binnenkant gaat, waarvan volgens het bedrijf het enige bruikbare element het RAM is.
Dat is een verandering.
Apple heeft het geheugen in de nieuwe Mac mini geïmplementeerd als SO-DIMM's in laptopstijl.
Het bedrijf beschouwt dit niet als een voor de gebruiker toegankelijke upgrade, hoewel het zegt dat geautoriseerde servicecentra en Apple Stores geheugenupgrades kunnen uitvoeren.
Dat gezegd hebbende, een paar Apple-vertegenwoordigers die we spraken met voorgestelde geheugenverkopers (ik denk dat mensen als Crucial en OWC) in staat zouden kunnen zijn om geheugenupgradekits met instructies te produceren.
Toen ik de bodem losliet, merkte ik op dat het geperforeerde paneel op zijn plaats werd gehouden door stervormige veiligheidsschroeven.
Dat is een intimiderend verwijderingsvooruitzicht voor de meeste informele gebruikers, maar het is zeker een stap voor op het gesoldeerde RAM-ontwerp dat eerder kwam.
Rondom de omtrek van de plastic schijf bevindt zich een opening die een vrije luchtstroom in en uit het chassis mogelijk maakt.
Ik merkte geen luchtstroom langs de randen van de Mac mini tijdens normaal gebruik of bij benchmarking onder hoge druk.
Het schema van Apple toont een actieve ventilator over de kern van silicium die uit de enige andere ventilatie komt die zichtbaar is op het chassis: een strip op het achterpaneel, onder enkele van de poorten.
(Daarover later meer.) De perforaties in de onderste helft van de behuizing onder de plastic schijf zijn duidelijk inlaten voor de gerichte actieve luchtstroom binnenin.
De connectiviteit: een nieuwe reeks
Wat zijn fysieke connectiviteit betreft, heeft de Mac mini een volledige demontage ondergaan, ten goede.
Net als op zijn MacBooks is Apple all-in gegaan op USB Type-C-poorten.
Op de laptops heeft dat gebruikers ertoe aangezet zich aan te passen met compatibele randapparatuur of dongles.
Er is hier wat meer flexibiliteit.
De belangrijkste reeks poorten op de Mac mini omvat vier Thunderbolt 3 / USB Type-C-poorten en twee gewone USB 3.0 Type-A-poorten.
Als je kiest voor bekabelde randapparatuur, verwachten we dat de twee Type-A's worden bezet door een toetsenbord en muis, maar een deel van de aantrekkingskracht van de Mac mini is het minimalistische minimalisme, dus randapparatuur met Bluetooth-interface zou die twee poorten vrij houden .
Afhankelijk van je werkstijl en wat je doet, zou je kunnen kiezen voor Apple's complementaire Magic Keyboard With Numeric Keypad ($ 149) en de Magic Mouse 2 ($ 99) of Force Touch-enabled Magic Trackpad 2 ($ 149), die allemaal draadloos verbinding maken via Bluetooth.
Ze voegen een hoop toe aan de basiskosten, maar ik zou rekening houden met deze of andere draadloze randapparatuur om een ??of beide Type-A USB's gratis te houden.
Apple leende ons het toetsenbord en de Magic Trackpad 2 voor deze review, en het koppelen ervan aan de Mac mini nam slechts enkele seconden in beslag.
Dat gezegd hebbende, hoeft u zich geen zorgen te maken, zelfs als u van plan bent Type-As te gebruiken voor invoerapparatuur: u krijgt veel flexibiliteit met de Thunderbolt 3-poorten.
Elke kan natuurlijk dienen als een USB-poort, via een Type-C-kabel of een C-naar-A-adapter.
Hoewel we vermoeden dat de meeste gebruikers de HDMI 2.0-poort zullen gebruiken om een ??primaire monitor of tv aan te sluiten, maakt Thunderbolt 3 verschillende scenario's voor meerdere schermen mogelijk in combinatie met de HDMI, of op zichzelf.
(Technisch gezien is de videoverbinding zelf geen Thunderbolt 3; de connectoren ondersteunen de DisplayPort-specificatie via USB-C.
Maar dat is gewoon muggenzifterij.)
Deze draaibewegingen met meerdere schermen maken de Mac mini tot een intrigerend middelpunt voor digital signage met superhoge resolutie of voor mediaproductieopstellingen waarvoor discrete schermen nodig zijn voor een meesterlijke weergave van media of tijdlijnen op het ene paneel en paletten / tools op het andere.
U kunt de HDMI altijd gebruiken voor een monitor met een maximale resolutie van 4K, naast een of twee van de Thunderbolt 3-poorten; u kunt één paneel met een vernieuwingsfrequentie van maximaal 60 Hz aansluiten op de HDMI, en één 5K-scherm op een Thunderbolt of twee panelen van maximaal 4K op twee van de Thunderbolts.
Legacy-monitoren met andere interfaces werken onder bepaalde situaties met dongles.
De HDMI-poort werkt met een DVI-interface-display via een niet-meegeleverde DVI-naar-HDMI-adapter, terwijl de Thunderbolt 3-poorten werken met Thunderbolt 2-, DVI- en VGA-panelen via adapters.
Drie andere connectoren sieren het achterpaneel.
De eerste, de koptelefoonaansluiting, valt alleen op door het ontbreken van een lijningang of microfoonpoort voor broers en zussen; de aanname hierbij is dat audio-invoer (zoals in een studio / productieomgeving) wordt afgehandeld via USB-apparaten.
Wees gewaarschuwd als u, om welke reden dan ook, de gebruikelijke analoge mini-jack-ingang nodig heeft; het is AWOL.
Ten tweede is er de Ethernet-aansluiting.
U krijgt ondersteuning voor de gigabit Ethernet-standaard, met een enorm toegenomen 10-gigabit (10 Gbps) Ethernet als een configuratieoptie van $ 100.
De 10 Gbps Ethernet-oplossing ondersteunt de NBase-T Ethernet-standaard, die overdrachten tot 10 Gbps verwerkt, maar automatisch kan terugbellen naar 5 Gbps, 2,5 Gbps of 1 Gbps volgens de kenmerken van de aangesloten netwerkhardware en bekabeling.
In pre-release demo's die ik bijwoonde, liet Apple inderdaad zijn Final Cut Pro- en Compressor-rendering zien met een stapel Mac-mini's die fungeerden als een compacte renderfarm, verbonden met hun respectievelijke netwerken via 10 Gbps-interfaces.
De mogelijkheid om meerdere Mac-minis online te brengen voor veeleisende render- of ontwikkelingstaken, geeft een geheel nieuw gezicht aan wat een team dat met deze machines is uitgerust, direct kan doen.
De laatste connector is de voedingskabelaansluiting, die opvalt door het feit dat de Apple-voedingskabel slechts een recht snoer is dat leidt naar een compacte tweepolige stekker.
De voeding voor de Mac mini is volledig intern, in overeenstemming met de strakke, overzichtelijke esthetiek van het platform als geheel.
In een 1: 1 briefing met Apple-personeel kon ik geen definitief antwoord krijgen over het exacte volume van de interne voeding, afgezien van het feit dat deze aan één kant in een strip naar beneden loopt en het maximale stroomverbruik 150 watt is.
Gezien het feit dat de Mac mini alleen geïntegreerde grafische kaarten van Intel en multiplier-vergrendelde desktopchips gebruikt, lijkt dat een redelijk plafond - en de reden waarom Apple het aanbod compact genoeg kon houden om in de vriendelijke behuizing van de Mac mini te passen.
Ik had het eerder over de Thunderbolt 3- en HDMI-poorten, maar moet erop wijzen dat de multi-display-mogelijkheden die deze poorten bieden, mogelijk zijn dankzij de Intel UHD Graphics 630-versnelling die alle configuraties van de Mac mini uit 2018 aandrijft, op en neer .
De geïntegreerde grafische kaart, gekoppeld aan de processorskeuze van Apple, is een onderwerp dat de moeite waard is om verder in te duiken, dus laten we de binnenkant van de nieuwe Mac mini eens nader bekijken.
Het coole nieuwe spul zit niet alleen op het achterpaneel.
De processorkeuze: wat de kern?
Alle CPU-opties in de Mac mini uit 2018 zijn, niet verrassend, Intel 8e generatie-chips.
De twee basismodellen die Apple aanbiedt op de Mac mini - de Core i3-versie, vanaf $ 799, die we hebben getest, en een Core i5-versie vanaf $ 1099 - kunnen elk worden aangevinkt tot een Core i7 in de online configurator van Apple.
Dit zijn "echte" desktopchips - met andere woorden, niet de energiebesparende mobiele chips uit de U-serie of Y-serie die te zien zijn in sommige ultracompacte desktops (en in de meeste laptops).
Tijdens mijn tests identificeerden verschillende programma's de chip in het testvoorbeeld als een "Core i3-8100B", een processor die geen formele aanduiding had in de officiële directory van CPU's van Intel toen ik dit schreef.
Maar het komt nauw overeen met de desktop Core i3-8100: vier cores en een basisklok van 3,6 GHz.
Ik heb niet de Core i5- of i7-versie van de Mac mini om de formele woordenstroom te verifiëren die wordt gebruikt om die te beschrijven, maar Apple-vertegenwoordigers die ik opvolgde, bevestigden dat alleen de Core i7-chip Hyper-Threading is ingeschakeld.
Dat is de geldinformatie voor makers van inhoud, niet benadrukt in de technische specificaties rond deze chips, maar goed om te weten.
Intel heeft de ondersteuning voor de thread-verdubbelingstechnologie teruggedraaid in zijn laat-model desktopchips (in de 9th Generation Cores die we tot nu toe hebben gezien, is Hyper-Threading alleen de provincie van chips zoals de elite Core i9-9900K), en dat wordt hier weerspiegeld in de Core i3 en i5.
Voor taken waarbij de CPU hard wordt gedrukt en waarbij van schroefdraad wordt voorzien om te profiteren van zoveel mogelijk kernen en draden, dicteren de kernen die u krijgt alle draden die u kunt weven.
In sommige eerdere generaties ondersteunden desktop Core i3-CPU's Hyper-Threading om u van twee cores naar vier threads te brengen.
De vier-core Core i3 en zes-core Core i5 in de Mac mini van 2018 zijn echter respectievelijk rechte vier- en zes-draads chips.
(De Core i5 ondersteunt Turbo Boost, maar hoewel hij lager geklokt is op 3 GHz, kan de 4,1 GHz boost het soms sneller doen dan de pittige 3,6 GHz-basis van de Core i3.)
Wat betekent dit? Geen hands-on toegang hebben tot de Core i7-versie van de nieuwe Mac mini betekent dat ik het niet met zekerheid kan kwantificeren, maar applicaties met veel threads zullen waarschijnlijk een groot delta tussen de vier-core Core i3 of zes-core i5 Mac mini's en de zes-core, 12-thread ...
