De 2019-versie van Apple's 15-inch MacBook Pro is een krachtige, stijlvolle laptop met een serieuze geloofwaardigheid als alternatief voor Intel-aangedreven Windows-werkstations voor de creatieve werkgroep.
Gezien de startprijs van $ 2.399, is de oprit naar dit nieuwe model steil, en je zult bijna geen uiterlijke veranderingen zien ten opzichte van het model van 2018, afgezien van een update van het toetsenbord die we zo dadelijk zullen bespreken.
Het grote verhaal is een aanzienlijke sprong voorwaarts in onbewerkte rekenkracht in de topconfiguratie van $ 6.549 die hier wordt besproken.
Dit is een van de krachtigste laptops die je kunt kopen om CPU-intensieve taken uit te voeren, zoals videoweergave, maar we zouden nog steeds willen dat Apple het gebrek aan aanraakondersteuning op volledig scherm had verholpen en het toetsenbord volledig had herzien.
Gedurfdere zetten zijn in orde.
Meer vermogen, hetzelfde exterieur
De afgelopen tien jaar heeft Apple een beproefde "tick-tock" -aanpak gevolgd om zijn laptops en desktops bij te werken.
De meeste jaren zien kleine updates, terwijl er ongeveer elke drie jaar een volledige revisie plaatsvindt.
De MacBook Pro uit 2019 valt in de eerste categorie.
Van buitenaf gezien is het dezelfde machine die Apple sinds 2016 verkoopt, met een slank aluminium chassis, een levendig Retina-display, de inmiddels bekende Touch Bar en een gigantisch touchpad.
Binnenin heeft Apple steeds krachtigere computercomponenten in zijn vlaggenschip draagbare computer geïmplementeerd, een indrukwekkende prestatie als je bedenkt dat het chassis even groot is - 0,61 bij 13,75 bij 9,5 inch (HWD) - en 4 pond weegt als zijn voorganger.
Vier pond en 0,61 inch dik is opmerkelijk slank voor een krachtige 15-inch laptop.
Het is echter niet ongehoord met de Dell Precision 5530 die 0,66 bij 14,1 bij 9,3 inch meet en 3,9 kilo weegt.
De MacBook Pro-vernieuwing van vorig jaar bracht Intel's Core i9-CPU voor het eerst naar een macOS-laptop, terwijl de nieuwste update een nog krachtigere Core i9 biedt: een acht-core-chip met een maximale boostsnelheid van 5 GHz.
Beide chips gebruiken dezelfde "Coffee Lake" -microarchitectuur, maar de Core i9 van de MacBook Pro uit 2019 is van de nieuwste 9e generatie van Intel.
De 8e generatie chip in het model van vorig jaar heeft zes cores en een maximale boostsnelheid van 4,8 GHz.
De nieuwe laptop heeft ook een verbeterde AMD Radeon Pro Vega grafische processor met een zelden gezien type snel videogeheugen.
Door beide componenten toe te voegen (en het RAM maximaal op te pompen) worden de kosten aanzienlijk hoger dan de startprijs van $ 2.399, en ze zijn zeker overdreven voor mensen die gewoon een macOS-laptop met groot scherm willen om op het web te browsen en video's te bekijken.
(Dat zou de machine met die bits op $ 3.749 brengen; de rest van de prijs van onze tester van $ 6.500 draaide om zijn gigantische opstartschijf, waar ik later op in zal gaan.) Onze benchmarkresultaten hieronder bevestigen dat ze hun belofte nakomen.
van serieuze rekenkracht.
Dit is de krachtigste macOS-laptop die we tot nu toe hebben getest, in ieder geval bij het uitvoeren van apps die kunnen worden geschaald om te profiteren van alle beschikbare CPU-kracht.
Een design-forward machine
Rekenkracht is waarschijnlijk niet die van de MacBook Pro bestaansreden, echter.
Dit is in de eerste plaats een design-forward laptop voor macOS-fans of Windows-bekeerlingen die een paar eigenaardigheden kunnen omzeilen.
De eerste eigenaardigheid is het toetsenbord, een ietwat vernieuwde versie van Apple's belaagde vlinderschakelaarontwerp dat sinds 2016 een kenmerk is van MacBooks.
Het gebruik van vlinderschakelaars resulteert in een extreem stabiele toets (als je hem uit het midden raakt, is de druk gelijk) , maar ook een extreem korte afstand om af te leggen als u op de toets drukt.
De resulterende sensatie is anders dan elk ander laptoptoetsenbord dat ik heb gebruikt, zelfs die op dunne MacBook Pro-klonen zoals de Huawei MateBook X Pro.
U typt niet; u tikt gewoon, zoals u zou doen op een smartphone.
Sommige mensen hebben zich aangepast aan deze nieuwe typervaring, anderen niet.
Wat de controverse nog groter maakt, is dat de vlinderswitches van de eerste en tweede generatie te kampen hadden met geïsoleerde sleutelfouten, wat resulteerde in een rechtszaak en een gratis reparatieprogramma voor de getroffen laptops.
Apple zegt dat het wijzigingen heeft aangebracht in het toetsenbordmechanisme van dit model om de betrouwbaarheidsproblemen weg te nemen.
Een van de grootste problemen was dat deeltjes onder de toetsen vast kwamen te zitten, waardoor ze niet meer konden werken.
Een Apple-vertegenwoordiger weigerde commentaar te geven op de specifieke verbeteringen die in het nieuwe ontwerp waren aangebracht.
Na meer dan 5.000 woorden op het nieuwe toetsenbord te hebben getypt, inclusief het grootste deel van dit verhaal, kan ik alleen maar zeggen dat het steviger aanvoelt dan het toetsenbord van vorig jaar.
Het is hoe dan ook geen grote verandering in ontwerp.
De sleutelreis is nog steeds onbeschaamd kort.
Maar de "dreun" die de toetsen maken wanneer ze worden ingedrukt, geeft iets meer voldoening dan ik van vorige generaties gewend ben.
Het is precies de tekstboekdefinitie van love-it-or-hate-it, en mede-Daxdi-analist Sascha Segan en ik hebben hieronder uitvoerig gedebatteerd over het toetsenbordprobleem.
(Hij is er een meer gepassioneerde criticus van dan ik, en we vatten ook de recente geschiedenis van het MacBook Pro-toetsenbord samen.)
Touch Bar is terug, maar nog steeds geen touchscreen
Een ding dat niet is veranderd aan het toetsenbord, is de grootte, die een andere MacBook Pro-eigenaardigheid vertegenwoordigt.
Op dit 15-inch-schermmodel is het nog steeds een compact "tenkeyless" -bord (dat wil zeggen, zonder een speciaal numeriek toetsenblok), en het is even groot als het bord op de 13-inch MacBook Pro ($ 1.730,42 bij Amazon).
Hij is in het midden van het chassis geplaatst, met een uitgestrekt gebied eronder om je handpalmen op te laten rusten, en de nu bekende Touch Bar erboven.
De Apple-unieke Touch Bar is een smal, aanraakgevoelig scherm met contextuele bedieningselementen die veranderen op basis van de app die je gebruikt.
Macs hebben geen aanraakfunctionaliteit op hun hoofdschermen, dus dit is je enige mogelijkheid om via aanraking met macOS te communiceren.
De Touch Bar is standaard op elke 15-inch MacBook Pro, dus ik ga hier niet over zijn verdiensten debatteren; als je een MacBook Pro met dit schermformaat wilt, krijg je de Touch Bar.
Zie onze recensie van de 13-inch MacBook Pro die hierboven is gelinkt voor meer informatie.
Aan weerszijden van het toetsenbord strekken zich grote luidsprekerroosters uit van de bovenkant van de Touch Bar tot de onderkant van het toetsenbord; ze beslaan de volledige marge tussen het toetsenbord en de randen van het chassis.
Ik kan het niet helpen, maar betreur dat potentieel voor een numpad; het ontbreken van speciale cijfertoetsen zal rekenbladjockeys teleurstellen die gewend zijn aan hun aanwezigheid op veel andere 15-inch laptops.
Maar de robuuste, volumineuze audio-output is een redelijk compromis.
De luidsprekers van de MacBook Pro behoren tot de beste die ik de laatste tijd op een laptop van zijn schermformaat heb getest.
Door het toetsenbord klein te houden, is er echter voldoende ruimte voor nog een van de beste eigenschappen van de MacBook Pro: het gigantische Force Touch-trackpad.
Met nauwkeurige cursorbeweging direct uit de doos, een enorm oppervlak van 7,28 inch en een glazen afwerking, is dit een van de meest nauwkeurige en comfortabele pads op elke laptop.
Het maakt gebruik van haptische feedback om klikken te simuleren in plaats van een fysiek klik-naar-klik-mechanisme, wat betekent dat u een uniform klikgevoel krijgt, ongeacht waar uw vinger het oppervlak raakt.
U kunt de klikgevoeligheid aanpassen (via de voorinstellingen Light, Medium en Firm), iets dat u niet zult vinden op laptops met fysieke pad-schakelaars.
Een ander opvallend kenmerk is het 15,4-inch LED Retina-display.
Dit paneel, dat ik in eerdere MacBook Pro's heb gezien, is gebaseerd op in-plane switching (IPS) -technologie om de kijkhoeken te vergroten, en het heeft een zeer heldere achtergrondverlichting van 500 nit.
De resolutie van 2.880 bij 1.800 pixels is niet echt 4K, maar de kleuren zijn net zo levendig en de tekst zo scherp als op elk 4K-scherm dat ik heb gezien in een laat-model laptop.
Een deel hiervan is te danken aan ondersteuning voor het P3-kleurengamma.
Ook in het spel is Apple's automatische True Tone-witbalansaanpassing.
Dit laatste zorgt ervoor dat de kleuren van het scherm warmer of koeler lijken, afhankelijk van de lichtbron in de kamer.
Terwijl de randen rond veel laptopschermen de afgelopen jaren zijn gekrompen, is dat bij de MacBook Pro niet.
Ze zijn nog steeds dun genoeg om er niet ouderwets uit te zien, maar met een dikte van een halve centimeter is vooral de bovenrand opvallend.
Het is merkwaardig dat Apple deze ruimte niet heeft benut om sensoren voor gezichtsherkenning toe te voegen, zoals op zijn mobiele apparaten.
De camera van de MacBook Pro is een eenvoudige 720p-affaire die prima is voor FaceTime-oproepen, maar hij legt korrelige beelden vast bij weinig licht.
Veel Windows-laptops kunnen gezichtsherkenning gebruiken om gebruikers bij hun accounts aan te melden, en ik hoop dat Apple dit binnenkort aan zijn laptops en iMacs toevoegt.
Elke poort die u wilt ...
als het USB-C is
De MacBook Pro heeft een 3,5 mm audio-aansluiting en vier USB Type-C-poorten.
De USB-sticks bevinden zich twee aan elke kant van het chassis.
Dat is echter de volledige omvang van het I / O-complement.
En dat betekent dat je waarschijnlijk een USB Type-C-naar-DisplayPort- of Type-C-naar-HDMI-adapter nodig hebt om verbinding te maken met een extern beeldscherm, evenals een Ethernet-adapter voor bekabelde netwerken.
De zilveren voering is dat alle USB Type-C-poorten, terwijl ze werken als gewone USB-leidingen, ook de Thunderbolt 3-interface en zijn maximale gegevenssnelheden van 40 Gbps ondersteunen.
Als je een hub of een externe schijf hebt die deze snelheden ondersteunt, heb je genoeg plaatsen om hem aan te sluiten.
Veel premium-laptops hebben een of twee Thunderbolt 3-poorten, maar geen enkele andere reguliere consumentenmachine heeft er vier.
De draadloze connectiviteit omvat de gebruikelijke 802.11ac wifi en Bluetooth 5.0.
Vreemd genoeg ontbreekt de ondersteuning voor de 802.11ax draadloze standaard, bekend als Wi-Fi 6.
(Zie onze inleiding Wat is Wi-Fi 6?) Wi-Fi 6 is op dit punt in opkomst, met slechts een paar routers en andere apparaten die dit ondersteunen , maar het is de toekomst van wifi.
De afwezigheid ervan op de MacBook Pro uit 2019, hoewel begrijpelijk in het licht van andere geavanceerde machines op de markt, is een overweging als je van plan bent je nieuwe laptop de komende vier tot vijf jaar te gebruiken.
Benchmarktests: i9 en Vega Muscle buigen
Met de MacBook Pro uit 2019 was het monster van Apple dat naar PC Labs werd gestuurd een totaal monster.
Onze eersteklas testtoestellen zijn verpakt in alle beschikbare tophardware-opties die Apple aanbiedt.
Dat omvat de krachtigere van de twee Core i9 CPU-opties die u kunt krijgen.
(De minder krachtige heeft een iets lagere kloksnelheid.) De tester heeft ook de krachtigste van de twee AMD Vega Pro GPU-keuzes, uitgerust met 20 rekeneenheden ("Radeon Pro Vega 20"); de minder krachtige keuze heeft 16.
Ondanks al hun kracht zijn de CPU en GPU eigenlijk niet verantwoordelijk voor het leeuwendeel van de torenhoge vraagprijs van $ 6.549 van deze MacBook Pro.
De belangrijkste ...
