De Liber is kleurrijk en compact, maar verder grotendeels een vernieuwde versie van een nieuw begin van Avita's eerste laptop die we vorig jaar hebben getest, de 14-inch Avita Clarus.
Op het eerste gezicht maakt de MacBook-achtige aluminium styling van de Liber indruk.
Maar het verliest zijn glans bij dagelijks gebruik, onthult zichzelf als een te laag vermogen en heeft een display dat storend glanzend is en een superbrede touchpad die frustrerend is om te gebruiken.
Dat waren vorig jaar onze belangrijkste klachten bij de Clarus, en helaas komen ze terug op de 12,5-inch Liber.
De miezerige prestaties komen echter niet als een verrassing, omdat de Liber dezelfde componentenreeks gebruikt als de Clarus: een low-power Core i5 Y-serie-chip, 8 GB geheugen, geïntegreerde grafische kaart en een 128 GB SSD.
Misschien zal de derde keer de charme van Avita zijn, maar de tweede keer is dat het slechts een matige laptop is.
Onze tester: Pretty in Purple
De Avita Liber is verkrijgbaar in een regenboog van kleuren: Angel Blue, Blossom Pink, Fragrant Lilac, Himalayan Blue, Peacock Green en Silver.
De recensie-eenheid die ik ontving, is de lila-variëteit, waarvan ik dacht dat het een frisse, pittige look was toen ik hem voor het eerst uit de doos haalde.
Mijn vrouw en tienerdochter dachten er echter anders over.
Mijn dochter zei dat het iets leek dat een oma zou gebruiken; mijn vrouw dacht dat deze specifieke tint paars was gereserveerd voor de verpakking van producten voor vrouwelijke hygiëne.
Nou dan!
Wat je ook van deze kleur denkt, het valt niet te ontkennen dat de Liber goed in elkaar zit.
Het heeft een aluminium chassis en een deksel waardoor de laptop zowel strak als stevig is.
Samen met het enkele, lange beeldschermscharnier ziet het eruit en voelt het aan als een mini-MacBook.
De 12,5-inch Liber weegt slechts 2,5 pond en is slechts 0,6 inch dik.
Voor zo'n kleine laptop biedt de Liber een uitnodigend, ruim toetsenbord.
De toetsen zijn ver uit elkaar geplaatst en geen toetsen worden ingekort.
Ik was meteen comfortabel met typen op de Liber.
De toetsen zijn stil als ze worden ingedrukt en bieden een veerkrachtig gevoel.
En met het aluminium toetsenborddeck is er geen flex als je typt.
Ik hield van het stevige, pittige gevoel van het toetsenbord.
Ik kreeg echter een hekel aan het enorme touchpad.
Toen ik de extra brede (5,8 bij 2,6 inch) pad voor het eerst zag, dacht ik dat het er cool uitzag, uitgerekt over de polssteun.
En ik dacht dat de luxueuze afmetingen het gemakkelijker zouden maken om door Windows te navigeren.
Ik had het mis.
Ik realiseerde me al snel dat ik nooit zo ver opzij veeg dat ik een touchpad zo breed nodig heb.
En geen enkel gebaar dat ik gebruik, vereist ook zo'n veegbreedte.
De gigantische omvang slaagt er echter in om er een frustrerende oefening van te maken om met de rechtermuisknop te klikken; die functionaliteit is ver naar rechts verplaatst, lang niet waar ik eraan gewend ben.
Het touchpad reageerde ook vaak op mijn handpalm die erop rustte, wat een grillig en ongewenst muisgedrag veroorzaakte.
Gezien het zo groot is, is het moeilijk te vermijden.
Onder het toetsenbord, aan de rechterkant van de laptop, bevindt zich een vingerafdruklezer, een gewaardeerde bonus die je normaal niet aantreft op een consumentgerichte budgetlaptop.
U hoeft niet steeds uw wachtwoord in te voeren.
Daar verdient Avita rekwisieten voor.
Poorten, via adapter
Het 12,5-inch display heeft een native resolutie van 1.920 bij 1.080 pixels en bleek scherp en helder te zijn.
Het is een in-plane switching (IPS) -paneel, dat brede kijkhoeken biedt.
Ik heb geen klachten over het scherm zelf, maar helaas wordt het afgedekt door een glanzende schermcoating die een volkomen elektromagneet is voor verblinding en reflecties.
Ik had moeite om het scherm te zien met een zonovergoten raam achter me of een fel licht boven me.
De audio-uitgang van het systeem is voldoende voor een laptop van dit formaat.
De twee stereoluidsprekers vuren naar beneden vanaf het onderpaneel.
Op een bureau of tafel produceert de laptop redelijk geluid voor video's, weerkaatst door het harde oppervlak, maar het geluid wordt gedempt als de laptop op je schoot wordt gelegd.
Het afspelen van muziek wordt ontsierd door het voorspelbare gebrek aan basweergave, maar ik verwacht niet veel beter van goedkope ultradraagbare apparaten.
De poortselectie is beperkt, maar Avita bevat een multifunctionele dongle om u te brengen waar u heen moet.
Aan de rechterkant van de Liber zit de stroomconnector en een USB Type-C poort ...
Aan de linkerkant zit een koptelefoonaansluiting.
En dat is het voor de poorten.
Je aansluitmogelijkheden worden iets uitgebreid met de meegeleverde usb c naar hdmi adapter.
Het is soms vervelend om op een adapter te moeten vertrouwen om verbinding te maken met je apparaten, maar het is iets meer te vergeven op zo'n compacte laptop als de Liber.
Toch zou een extra USB op prijs zijn gesteld.
Sluit de Liber via de dongle aan op een externe monitor en je USB-poorten zijn bezet.
Prestatietests: Y, Oh Y-serie
De Avita Liber is een vaste configuratie gebaseerd op de Intel Core i5-7Y54, een 7e generatie Core CPU die meer dan twee jaar geleden debuteerde.
Het is een dual-core chip met een basisfrequentie van 1,2 GHz en een maximale turbofrequentie van 3,2 GHz.
Andere kerncomponenten zijn 8 GB geheugen, de geïntegreerde Intel HD Graphics 615 van de CPU en een 128 GB SSD.
Ik heb de Liber vergeleken met andere budgetlaptops, waarvan er twee zijn voorzien van de 8e generatie, quad-core Core i5-8250U (een "Kaby Lake-R" mobiele CPU die veel voorkomt in ultradraagbare modellen van laat-modellen), een andere met de 8e generatie, quad-core Core i7-8565U (van de nieuwere "Whiskey Lake" -lijn), en een vierde met een Core i5 Whiskey Lake-step-down.
De Core i5-7Y54 kan niet tippen aan de verwerkingskracht van 8e generatie chips, maar is wel efficiënter.
Het heeft een thermisch ontwerpvermogen (TDP) van 4,5 watt, vergeleken met 15 watt voor de andere.
Over het algemeen voelde de Liber zich miezerig tijdens het multitasken en het bewerken van media.
Ik kon Chrome effectief uitvoeren en zelfs doen met een andere app of twee ernaast, maar toen ik eenmaal een dozijn of meer tabbladen in Chrome had geopend en een handvol apps tegelijk had uitgevoerd, begonnen de prestaties te vertragen.
Ik merkte dat ik wachtte op het openen van vensters en het voltooien van taken.
Als de laptop een bovengemiddelde batterijduur had, zou dat misschien helpen om het gebrek aan stroom te compenseren, maar ook op dat vlak presteerde de Liber niet.
Laten we eens kijken naar de prestaties in de laboratoria.
PCMark 10 (productiviteitstest) en PCMark 8 (opslagtest)
PCMark 10 en 8 zijn holistische prestatiesuites die zijn ontwikkeld door de pc-benchmarkspecialisten van UL (voorheen Futuremark).
De PCMark 10-test die we uitvoeren, simuleert verschillende real-world productiviteits- en contentcreatie-workflows.
We gebruiken het om de algehele systeemprestaties te beoordelen voor op kantoor gerichte taken zoals tekstverwerking, spreadsheeting, webbrowsen en videoconferenties.
De test genereert een eigen numerieke score; hogere cijfers zijn beter.
PCMark 8 heeft ondertussen een opslagsubtest die we gebruiken om de snelheid van het opslagsubsysteem te beoordelen.
Deze score is ook een eigen numerieke score; nogmaals, hogere cijfers zijn beter.
Dankzij zijn kleine maar snelle SSD bleef de Liber op de laatste plaats bij onze PCMark 8 Storage-test.
Het bevond zich in dezelfde marge als de andere SSD-gebaseerde systemen en ver voor op de Lenovo V330 en zijn traditionele harde schijf.
Op PCMark 10 eindigde het echter als laatste, en dat met een aanzienlijke marge.
Cinebench R15
De volgende is Maxon's CPU-krakende Cinebench R15-test, die volledig is voorzien van schroefdraad om gebruik te maken van alle beschikbare processorcores en threads.
Cinebench benadrukt de CPU in plaats van de GPU om een ??complex beeld weer te geven.
Het resultaat is een eigen score die aangeeft of een pc geschikt is voor processorintensieve workloads.
Het werd erger voor de Liber met onze Cinebench-test.
De score was niet concurrerend met de andere budgetsystemen.
Photoshop CC
We voeren ook een aangepaste Adobe Photoshop-benchmark voor beeldbewerking uit.
Met een vroege 2018-release van de Creative Cloud-versie van Photoshop passen we een reeks van 10 complexe filters en effecten toe op een standaard JPEG-testafbeelding.
We timen elke operatie en tellen aan het einde de totale uitvoeringstijd bij elkaar op.
Net als bij Handbrake zijn lagere tijden hier beter.
De Photoshop-test legt de nadruk op CPU, opslagsubsysteem en RAM, maar kan ook profiteren van de meeste GPU's om het toepassen van filters te versnellen, zodat systemen met krachtige grafische chips of kaarten een boost kunnen krijgen.
Nog een test, weer een doodlopende finish voor de Liber.
Zijn dual-core CPU met laag voltage staat het simpelweg niet toe om te concurreren met de andere systemen met recentere, krachtigere quad-core processors, waarvan sommige de thread-verdubbeling van Hyper-Threading ondersteunen.
De Liber is geen goede gok voor mediabewerking of -creatie.
Grafische tests
3DMark Sky Diver en Fire Strike
3DMark meet de relatieve grafische spierkracht door reeksen van zeer gedetailleerde 3D-graphics in gaming-stijl weer te geven die deeltjes en belichting benadrukken.
We voeren twee verschillende 3DMark-subtests uit, Sky Diver en Fire Strike, die geschikt zijn voor verschillende soorten systemen.
Beide zijn DirectX 11-benchmarks, maar Sky Diver is meer geschikt voor laptops en midrange-pc's, terwijl Fire Strike veeleisender is en gemaakt is voor high-end pc's om hun spullen te laten zien.
De resultaten zijn eigen scores.
Dat de Liber de Huawei MateBook 13 en zijn GeForce MX150-graphics achterliet tijdens onze 3DMark-tests was niet schokkend, maar we waren verrast om te zien dat hij de andere systemen met geïntegreerde Intel-graphics evenveel achterliet als hij deed, zelfs gezien het feit dat dat de Intel-graphics een generatie achterlopen.
Unigine Superpositie
De volgende is weer een synthetische grafische test, deze keer van Unigine Corp.
Net als 3DMark, geeft de Superposition-test een gedetailleerde 3D-scène weer en doorloopt deze en meet hoe het systeem het doet.
In dit geval wordt het weergegeven in de gelijknamige Unigine-engine van het bedrijf, die een ander 3D-werkbelastingsscenario biedt dan 3DMark, voor een second opinion over de grafische bekwaamheid van de machine.
De op GeForce gebaseerde Huawei MateBook 13 was in staat om de minimaal acceptabele 30 fps te overtreffen in de low-end 720p-test, maar dat is alles.
De Liber, samen met de andere systemen met geïntegreerde grafische kaart, bleef daar ver achter.
Naast mediabewerking kun je veeleisende games afstrepen als iets dat je met de Liber nastreeft.
Test voor batterij-uitval voor videoweergave
Nadat we de laptop volledig hebben opgeladen, zetten we de machine in de energiebesparende modus (in tegenstelling tot de gebalanceerde of krachtige modus) en maken we een paar andere batterijbesparende aanpassingen ter voorbereiding op onze unplugged video-rundown-test.
(We zetten ook wifi uit, waardoor de laptop in de vliegtuigmodus gaat.) In deze test lussen we een video - een lokaal opgeslagen 720p-bestand van de open source Blender-demofilm Tranen van staal- met schermhelderheid ingesteld op 50 procent en volume op 100 procent totdat het systeem ophoudt.
Misschien kun je de Liber's tolereren ...
