Brace Yourself Games 'Crypt of the NecroDancer was een verrassende indiehit in 2015 en trok de ogen en oren van gamers met de combinatie van roguelike, gerandomiseerde kerker-verkenning met ritme-game-beat-keep.
Het kwam vorig jaar op de Nintendo Switch en nu is het terug in een nieuwe en veel meer Nintendo-specifieke vorm.
Cadence of Hyrule: Crypt of the NecroDancer is een pseudo-vervolg spin-off van het originele spel, dat zijn ritmische spelmechanica in The Legend of Zelda injecteert.
Cadans is geen formeel onderdeel van de Zelda-serie, maar het is nog steeds een volwaardig Link-avontuur, gemaakt met de zegen van Nintendo.
Deze Switch-game van $ 24,99 combineert Zelda en Crypt of the NecroDancer naadloos en creëert een verrassend toegankelijke en zeer plezierige ervaring die wordt gespeeld op het ritme van de gedenkwaardige muziek van Zelda.
Welkom terug bij Hyrule
Cadence of Hyrule begint op de juiste manier met het introduceren van Cadence, de hoofdrolspeler van Crypt of the NecroDancer, in het land van Hyrule.
Ze wordt via een portaal naar de wereld van The Legend of Zelda getransporteerd en ontmoet een mysterieuze muzikant genaamd Octavo, die het land heeft vervloekt.
Cadence moet zich verenigen met Link en Zelda om Octavo's vier magische instrumenten te vinden en Hyrule te redden.
Visueel ziet Cadence of Hyrule eruit als een overhead, 2D Zelda-game in de trant van Link to the Past of The Minish Cap.
Sprites zijn helder, kleurrijk en knapperig en gevuld met persoonlijkheid.
Alles ziet er een beetje meer veerkrachtig en cartoonachtig uit dan de meeste Zelda-games, maar elementen als Moblins, bommen en smashbare potten zijn allemaal gemakkelijk te herkennen, en de bandana-dragende Cadence past dankzij de look perfect bij Link en Zelda.
Ga naar de beat
Om te begrijpen hoe Cadence of Hyrule werkt, moet je het oorspronkelijke spel, Crypt of the NecroDancer, begrijpen.
Het is een roguelike avonturenspel waarin je door een willekeurig gegenereerde kerker beweegt, dieper probeert te graven, schatten te verzamelen en elke keer meer vijanden te verslaan.
Het is ook een ritmespel, waarbij je op elke tel van het nummer beweegt dat op elke verdieping wordt afgespeeld.
Vijanden bewegen ook op elke beat, en het is van vitaal belang om hun patronen te herkennen terwijl ze op de hoogte blijven van de muziek.
Bij het verkennen van Hyrule wordt dezelfde gimmick gebruikt, waarbij Cadence, Link of Zelda een stap zetten of een item gebruiken op het ritme van verschillende remixes van Koji Kondo's klassieke series.
De remixen zijn fantastisch en verfrissen de memorabele nummers van The Legend of Zelda, The Legend of Zelda: A Link to the Past en andere Zelda-games met energieke backbeats die de actie levendig houden.
Op elke noot kan je personage een tegel verplaatsen of een item gebruiken.
De aanvallen van de held gaan gepaard met aanwijzingen, dus als een vijand zich op de volgende tegel bevindt, maakt je personage automatisch een slag en duwt hij de vijand terug.
Met verschillende wapens kun je in verschillende patronen om je heen aanvallen, met speren en langere zwaarden die twee of drie tegels bereiken en vlegels die aanvallen in een L-vorm.
Elke vijand heeft op specifieke manieren gedragingen en aanvallen ingesteld, waardoor je een bijna schaakachtige strategie hebt ontwikkeld terwijl je probeert schade te vermijden terwijl je monsters raakt.
Wapens staan ??los van items, die je in Zelda-stijl aan individuele knoppen kunt toewijzen.
Klassiekers zoals de boemerang, hookshot en bommen zijn hier, samen met andere bekende tools uit verschillende Zelda-games.
Naast deze tools is er een Crypte van het NecroDancer-uitrustingssysteem aanwezig, waardoor er verschillende slots zijn toegevoegd voor items die zich anders gedragen dan je uitrusting in Zelda-stijl.
Met de schop kun je door zachte muren graven, met de fakkel kun je in kerkers kijken en laarzen en bepantsering bieden bescherming.
Deze items hebben allemaal verschillende niveaus van duurzaamheid die tijdens het verkennen afnemen, uiteindelijk breken en je dwingen om nieuwe te vinden.
Verschillende items in deze slots hebben verschillende gedragingen; een speciale schop kan automatisch al het vuil om je heen verwijderen, een speciale fakkel kan je laten zien welke items er in schatkisten in de buurt zijn, en met speciale laarzen kun je even zweven en gaten overbruggen.
Jongleren met deze bonussen is net zo belangrijk in Cadence of Hyrule als het correct gebruiken van je gereedschappen en wapens.
Roguelite
Terwijl Crypt of the NecroDancer speelde als een echte roguelike, waarbij de dood je ontdoet van alles wat je vond, behalve een soort valuta dat je tussen runs kon gebruiken om verschillende bonussen te krijgen, is Cadence of Hyrule veel vergevingsgezinder.
De items in Zelda-stijl die je vindt, samen met hartjescontainers, kun je bewaren als je doodgaat, net als in een Zelda-game.
Je verliest de meeste speciale uitrusting zoals laarzen en schoppen als je sterft, maar je kunt diamanten verzamelen om tussendoor wat extra uitrusting te pakken om jezelf ook een voorsprong te geven.
Alsof dat nog niet genoeg is, is de bovenwereld bezaaid met Sheikah Stones die je kunt activeren door er tegenaan te botsen.
Ze dienen als checkpoints, zodat u direct naar die locatie kunt gaan wanneer u een nieuw leven begint.
De dood is niet het enige roguelike aspect dat Cadence of Hyrule aanpast aan Crypt of the NecroDancer.
Randomisatie is ook afgestompt.
De Hyrule-overworld-kaart is ruwweg willekeurig wanneer je een nieuwe campagne start, waarbij je verschillende zones door elkaar schudt.
Hierna zijn de bovenwereldkaart en het merendeel van de belangrijkste kerkers van het spel ingesteld en veranderen ze niet nadat je sterft.
De uitzondering zijn bepaalde gevechtsgeoriënteerde vloeren die in elk leven willekeurig worden verdeeld, zoals in Crypt of the NecroDancer.
Het voegt een laag van semi-consistentie toe die Cadence of Hyrule een beetje vergevingsgezinder maakt dan zijn voorganger.
De gemakkelijkere aspecten van Cadence of Hyrule nemen helemaal niets weg van het spel, behalve misschien in de lengte.
In plaats van een meer klassieke roguelike, streeft Cadence of Hyrule ernaar een Zelda-game te zijn, en dat lukt.
Sterven en beginnen bij checkpoints, een verzameling handige tools opbouwen om puzzels op te lossen en je een weg banen door een wereld vol kerkers zijn allemaal fundamentele onderdelen van de Zelda-ervaring die niet aanwezig zijn in Crypt of the NecroDancer.
Het is luchtig en toegankelijk, meer gericht op een grotere campagne dan op individuele 'runs'.
Het run-and-restart-systeem van de meeste roguelikes kan ervoor zorgen dat sommige games langer meegaan dankzij het meeslepende karakter van de cyclus voor fans van het genre, maar dat betekent niet noodzakelijk dat je nog meer inhoud krijgt.
Het is een kwestie van smaak, en hoe roguelike je wilt dat je spel is.
Dansen door meerdere kerkers, het vinden van de vier instrumenten van Octavo en het verslaan van de slechterik duurt ongeveer zes uur.
En dankzij de roguelike elementen in de game kun je een nieuwe campagne starten en een volledig geremixte ervaring beleven wanneer je maar wilt.
Je kunt ook met verschillende modi spelen, zoals echte roguelike permadeath inschakelen, de snelheid van de beat verdubbelen of de beat helemaal wegnemen en gewoon in je eigen tempo bewegen, waarbij vijanden bewegen wanneer je beweegt.
Als je een bepaalde lay-out echt leuk vindt of wilt experimenteren met het willekeurig maken van het spel, kun je zelfs verschillende zaden invoeren om te bepalen hoe de kaart wordt gevormd.
Je kunt ook met een vriend op dezelfde Switch spelen voor lokale coöp.
Het is een bevredigende ervaring met veel variatie om je uit te nodigen om terug te komen naar het spel nadat je het hebt verslagen.
Het is echter niet zo herspeelbaar als een "echte" roguelike; het proces om elke keer dat je sterft vanaf het begin te beginnen en je hoofd tegen de muur te slaan om een ??beetje verder te komen bij elke nieuwe poging, kan er echt voor zorgen dat je veel tijd kunt besteden aan dit soort spellen.
Soul muziek
Cadence of Hyrule neemt het unieke concept van Crypt of the NecroDancer en injecteert genoeg Zelda-esthetiek en mechanica om het gevoel te hebben dat het veel meer is dan een opnieuw ontworpen poort van het spel.
Het is een boeiend en toegankelijk pseudo-vervolg dat twee geweldige games samenvoegt zonder een tel te missen.
Cadance is misschien relatief kort, maar het is ook erg gepolijst, leuk en verslavend, en is gemakkelijk het prijskaartje van $ 25 waard als je op zoek bent naar een schattig muzikaal avontuur.
Cadence of Hyrule: Crypt of the NecroDancer (voor Nintendo Switch)
Het komt neer op
The Legend of Zelda ontmoet op ritme gebaseerde roguelike voor een verrassend leuke en toegankelijke mash-up in Cadence of Hyrule: Crypt of the NecroDancer voor de Nintendo Switch.
