Canon heeft eindelijk een moderne 24MP-beeldsensor in zijn goedkoopste spiegelreflexcamera gestopt.
Maar de EOS Rebel T7 ($ 549,99 met 18-55 mm f / 3.5-5.6 IS II-lens) biedt geen andere belangrijke updates van zijn voorganger, de T6, en blijft een jammerlijk gedateerde spiegelreflexcamera in vergelijking met modernere alternatieven, van beide Canon en zijn concurrenten.
Sla deze halfbakken upgrade over en geef je geld uit aan een betere SLR- of spiegelloze camera op instapniveau.
De Nikon D3400 is een betere camera die voor ongeveer $ 500 met lens wordt verkocht, en als je wat meer uitgeeft, kun je een van onze Editors 'Choice-opties krijgen, de spiegelloze Sony a6000 ($ 649 met lens) of het volgende model in De lijn van Canon, de Rebel T7i ($ 899 met lens).
Ontwerp: hier niet veel nieuw
De T7 ($ 499,99 bij Canon) heeft dezelfde body als de T6.
Het meet 4,0 bij 5,1 bij 3,1 inch (HWD) en weegt 1,1 pond zonder lens.
Het wijkt op geen enkele manier af van het SLR-ontwerpparadigma.
De body is afgewerkt in zwart, met een bescheiden handgreep, geïntegreerde pop-up flitser en een flitsschoen bovenop de optische zoeker.
Net als de T6 is de T7 hard gebundeld met de EF-S 18-55mm f / 3.5-5.6 IS II zoomlens.
Net als bij de rest van de camera is de lens niet nieuw: de EF-S 18-55mm f / 4-5.6 IS STM, gebundeld met modellen zoals de T7i en SL2, is de nieuwste versie, twee generaties nieuwer dan die van de T7 gebundelde zoom.
Afgezien van de lensontgrendelingsknop zijn er geen bedieningselementen op de frontplaat.
De keuzeknop, aan / uit-schakelaar, flitser, bedieningsknop en ontspanknop bevinden zich op de bovenplaat.
De ontspanknop is het meest naar voren gericht en zit schuin op de bovenkant van de handgreep.
De bedieningselementen aan de achterkant bevinden zich allemaal rechts van het vaste LCD-scherm.
De Live View-knop bevindt zich rechts van de zoeker en daaronder vind je de EV-compensatie-, Q-, Display-, Menu- en Play-knoppen.
Er is ook een viervoudige knopindeling om ISO, AF, witbalans en de Drive-modus in te stellen, met de Set-knop in het midden.
Ten slotte zijn er twee knoppen in de rechterbovenhoek die worden gebruikt om in en uit te zoomen op afbeeldingen tijdens het afspelen, waarbij de uitzoomknop ook dienst doet als selectieknop voor het scherpstelpunt.
Het LCD-scherm is een 3 inch vast paneel zonder aanraakondersteuning.
Het is hetzelfde ontwerp met 920.000 beeldpunten dat wordt gebruikt door de T6, scherp genoeg voor beeldcontrole en Live View.
Maar het is lang niet zo handig als het variangle touchscreen dat Canon in de T7i plaatst.
Bij gebrek aan aanraking voelt de camera aan als een overblijfsel van weleer.
Vooral omdat Canons on-screen "Q" menusysteem zo gemakkelijk te navigeren is op modellen met aanraakondersteuning.
Ik vond het frustrerend om er meer dan eens op te tikken om een ??instelling te wijzigen.
Wi-Fi en NFC zijn inbegrepen.
U kunt het gebruiken om afbeeldingen over te zetten naar uw Android- of iOS-apparaat met behulp van de Canon Camera Connect-app, een pluspunt voor het delen van afbeeldingen op sociale media wanneer u niet thuis bent.
Er is geen Bluetooth en je krijgt ook niet de meer geavanceerde draadloze functies die beschikbaar zijn in recentere Canon-camera's, zoals de draadloze desktopoverdracht die beschikbaar is met de systeemcamera EOS M50.
Je krijgt ook een 2,5 mm-interface voor een bekabelde afstandsbediening, mini-USB en mini-HDMI.
De T7 ondersteunt SD-, SDHC- en SDXC-geheugen, dat zich in hetzelfde compartiment bevindt als de batterij.
De batterij wordt buiten de camera opgeladen, in een meegeleverde wandoplader.
De levensduur van de batterij is solide, met een CIPA-classificatie voor 500 opnamen bij gebruik van de optische zoeker.
Het zakt naar 240 opnamen bij gebruik van Live View.
Prestaties: overweldigend
De T7 gebruikt hetzelfde 9-punts autofocussysteem als de T6 ervoor.
Het duurt ongeveer 0,6 seconde om in te schakelen en een foto te maken.
De scherpstelling wordt in 0,1 seconde vergrendeld bij fel licht, maar vertraagt ??tot ongeveer 0,6 seconde bij weinig licht.
Onderwerp volgen is beschikbaar - u moet de scherpstelmodus instellen op AI Servo om het in te schakelen - net als bij burst-opnamen, maar dan met slechts 3 fps.
De Sony a6000 draait er cirkels omheen met 11 fps subject tracking.
De opnameduur is afhankelijk van uw bestandsindeling.
Als je in JPG-modus fotografeert, maakt de T7 maar liefst 76 foto's voordat de buffer vol raakt.
Maar als je een meer gevorderde fotograaf bent en in Raw-formaat wilt fotograferen, krijg je slechts 10 foto's en slechts zes in Raw + JPG, en moet je ongeveer 15 seconden wachten om de buffer leeg te maken en alle afbeeldingen op een geheugenkaart.
Zie hoe we digitale camera's testen
De Live View-focus is pijnlijk traag.
Bij helder licht duurt het ongeveer 1,4 seconden om de scherpstelling te vergrendelen met behulp van het achterdisplay, en bij weinig licht heb ik het gemiddeld 5,7 seconden geklokt.
Deze vertraging is onaanvaardbaar in een camera die in 2015 is uitgebracht, en nee, dat is geen typfout.
Als je overstapt op een andere huidige Canon spiegelreflexcamera, zul je genieten van Live View-focusprestaties die bijna net zo snel zijn als via de zoeker.
Beeldkwaliteit: een heldere plek
Een camera is bedoeld om foto's te maken, en dat is één ding dat de T7 goed doet.
De 24 MP-beeldsensor plaatst hem op hetzelfde niveau als de concurrentie, ook al is de beeldprocessor die hem aandrijft een oudere.
Afbeeldingen van onze ISO-testscène laten zien dat de T7 scherpe, duidelijke JPG's levert tot en met ISO 1600.
Er is een lichte onscherpte bij ISO 3200, de hoogste instelling waarbij ruis minder dan 1,5 procent is, en een grotere onscherpte bij ISO 6400.
ISO 12800 is dat de bovenste instelling, maar je moet in een menu duiken om het in te schakelen en het handmatig inschakelen als je het wilt gebruiken - automatische aanpassing komt uit op ISO 6400.
Als je in Raw fotografeert, legt de T7 haarscherpe beelden vast zonder al te veel korrel tot ISO 3200.
Bij ISO 6400 blijft de detail goed, maar de korrel is sterker.
Je kunt niet hoger gaan in Raw- of JPG-formaat, een beperking van de beeldprocessor.
De T7i en SL2 ondersteunen beide ISO 25600-opname, handig als het licht erg zwak is.
Video: waar is de autofocus?
Video topt uit bij 1080p, met beschikbare framesnelheden van 24 fps en 30 fps.
De videokwaliteit is prima - niet de beste 1080p die ik heb gezien, maar zeker niet de slechtste.
Niemand gaat de T7 gebruiken en verwacht professionele resultaten te behalen - er is voor één ding geen microfooningang, een must-have voor serieuze videografen, van wie de meesten een camera met 4K willen.
Maar meer informele gebruikers zullen een camera willen die een scène scherp kan houden tijdens het opnemen van video.
Het autofocussysteem van de T7 kan de scherpstelling instellen voordat u begint met het opnemen van een clip, maar het werkt niet wanneer de camera aan het rollen is.
U kunt de scherpstelling handmatig aanpassen, maar de SL2 ($ 549,00 bij Amazon) en de T7i hebben video-autofocus die snel, soepel en gebruiksvriendelijk is.
Als u video wilt opnemen, zijn dit veel betere opties.
Conclusies: betere manieren om uw geld uit te geven
Net als de T6 die ervoor kwam, is de T7 een teleurstellend, teleurstellend instapmodel van een vertrouwd merk.
Canon weet hoe je een goede camera moet maken, en met een paar verfijningen zou de T7 er een kunnen zijn.
Maar het loopt te ver achter op andere modellen.
Als je een betaalbare SLR op instapniveau wilt, is de Nikon D3400 ($ 499,99 bij Dell Technologies) overal beter en kost hij niet zo veel.
De beeldkwaliteit is iets beter en het kan automatisch scherpstellen bij het opnemen van video, hoewel niet zo soepel als een Canon spiegelreflexcamera of de meeste spiegelloze camera's.
Als je toegewijd bent aan het merk Canon, zijn de SL2 en de T7i allebei veel betere camera's, hoewel ze een beetje duurder zijn.
De Sony a6000 ($ 549,99 bij Dell Technologies) is een solide spiegelloze keuze, die een sterke beeldkwaliteit en snelle focus levert in een kleinere vormfactor.
Het lijkt alsof Canon ervoor heeft gekozen om met de T7 op zijn lauweren te rusten, wat jammer is.
Klanten die winkelen, moeten erop kunnen vertrouwen dat de nummer één naam in camera's een product oplevert dat op zijn minst concurrerend is met andere instap-spiegelreflexcamera's en spiegelloze camera's.
Niemand verwacht dat goedkope keuzes zullen presteren als professionele camera's die voor veel meer verkopen, maar ze zouden op zijn minst in hetzelfde marge moeten zijn als alternatieven met vergelijkbare prijzen.
Dat is niet het geval met de T7.
Nadelen
Vast LCD-scherm aan de achterzijde zonder aanraakinvoer.
Gedateerde beeldprocessor beperkt het vastleggen van hoge ISO-waarden.
Autofocus is niet beschikbaar bij het opnemen van video.
Trage burst-snelheid van 3 fps.
Bekijk meer
Het komt neer op
De EOS Rebel T7 SLR-camera van Canon heeft een verbeterde beeldsensor, maar loopt op andere gebieden nog ver achter op de curve.
Canon heeft eindelijk een moderne 24MP-beeldsensor in zijn goedkoopste spiegelreflexcamera gestopt.
Maar de EOS Rebel T7 ($ 549,99 met 18-55 mm f / 3.5-5.6 IS II-lens) biedt geen andere belangrijke updates van zijn voorganger, de T6, en blijft een jammerlijk gedateerde spiegelreflexcamera in vergelijking met modernere alternatieven, van beide Canon en zijn concurrenten.
Sla deze halfbakken upgrade over en geef je geld uit aan een betere SLR- of spiegelloze camera op instapniveau.
De Nikon D3400 is een betere camera die voor ongeveer $ 500 met lens wordt verkocht, en als je wat meer uitgeeft, kun je een van onze Editors 'Choice-opties krijgen, de spiegelloze Sony a6000 ($ 649 met lens) of het volgende model in De lijn van Canon, de Rebel T7i ($ 899 met lens).
Ontwerp: hier niet veel nieuw
De T7 ($ 499,99 bij Canon) heeft dezelfde body als de T6.
Het meet 4,0 bij 5,1 bij 3,1 inch (HWD) en weegt 1,1 pond zonder lens.
Het wijkt op geen enkele manier af van het SLR-ontwerpparadigma.
De body is afgewerkt in zwart, met een bescheiden handgreep, geïntegreerde pop-up flitser en een flitsschoen bovenop de optische zoeker.
Net als de T6 is de T7 hard gebundeld met de EF-S 18-55mm f / 3.5-5.6 IS II zoomlens.
Net als bij de rest van de camera is de lens niet nieuw: de EF-S 18-55mm f / 4-5.6 IS STM, gebundeld met modellen zoals de T7i en SL2, is de nieuwste versie, twee generaties nieuwer dan die van de T7 gebundelde zoom.
Afgezien van de lensontgrendelingsknop zijn er geen bedieningselementen op de frontplaat.
De keuzeknop, aan / uit-schakelaar, flitser, bedieningsknop en ontspanknop bevinden zich op de bovenplaat.
De ontspanknop is het meest naar voren gericht en zit schuin op de bovenkant van de handgreep.
De bedieningselementen aan de achterkant bevinden zich allemaal rechts van het vaste LCD-scherm.
De Live View-knop bevindt zich rechts van de zoeker en daaronder vind je de EV-compensatie-, Q-, Display-, Menu- en Play-knoppen.
Er is ook een viervoudige knopindeling om ISO, AF, witbalans en de Drive-modus in te stellen, met de Set-knop in het midden.
Ten slotte zijn er twee knoppen in de rechterbovenhoek die worden gebruikt om in en uit te zoomen op afbeeldingen tijdens het afspelen, waarbij de uitzoomknop ook dienst doet als selectieknop voor het scherpstelpunt.
Het LCD-scherm is een 3 inch vast paneel zonder aanraakondersteuning.
Het is hetzelfde ontwerp met 920.000 beeldpunten dat wordt gebruikt door de T6, scherp genoeg voor beeldcontrole en Live View.
Maar het is lang niet zo handig als het variangle touchscreen dat Canon in de T7i plaatst.
Bij gebrek aan aanraking voelt de camera aan als een overblijfsel van weleer.
Vooral omdat Canons on-screen "Q" menusysteem zo gemakkelijk te navigeren is op modellen met aanraakondersteuning.
Ik vond het frustrerend om er meer dan eens op te tikken om een ??instelling te wijzigen.
Wi-Fi en NFC zijn inbegrepen.
U kunt het gebruiken om afbeeldingen over te zetten naar uw Android- of iOS-apparaat met behulp van de Canon Camera Connect-app, een pluspunt voor het delen van afbeeldingen op sociale media wanneer u niet thuis bent.
Er is geen Bluetooth en je krijgt ook niet de meer geavanceerde draadloze functies die beschikbaar zijn in recentere Canon-camera's, zoals de draadloze desktopoverdracht die beschikbaar is met de systeemcamera EOS M50.
Je krijgt ook een 2,5 mm-interface voor een bekabelde afstandsbediening, mini-USB en mini-HDMI.
De T7 ondersteunt SD-, SDHC- en SDXC-geheugen, dat zich in hetzelfde compartiment bevindt als de batterij.
De batterij wordt buiten de camera opgeladen, in een meegeleverde wandoplader.
De levensduur van de batterij is solide, met een CIPA-classificatie voor 500 opnamen bij gebruik van de optische zoeker.
Het zakt naar 240 opnamen bij gebruik van Live View.
Prestaties: overweldigend
De T7 gebruikt hetzelfde 9-punts autofocussysteem als de T6 ervoor.
Het duurt ongeveer 0,6 seconde om in te schakelen en een foto te maken.
De scherpstelling wordt in 0,1 seconde vergrendeld bij fel licht, maar vertraagt ??tot ongeveer 0,6 seconde bij weinig licht.
Onderwerp volgen is beschikbaar - u moet de scherpstelmodus instellen op AI Servo om het in te schakelen - net als bij burst-opnamen, maar dan met slechts 3 fps.
De Sony a6000 draait er cirkels omheen met 11 fps subject tracking.
De opnameduur is afhankelijk van uw bestandsindeling.
Als je in JPG-modus fotografeert, maakt de T7 maar liefst 76 foto's voordat de buffer vol raakt.
Maar als je een meer gevorderde fotograaf bent en in Raw-formaat wilt fotograferen, krijg je slechts 10 foto's en slechts zes in Raw + JPG, en moet je ongeveer 15 seconden wachten om de buffer leeg te maken en alle afbeeldingen op een geheugenkaart.
Zie hoe we digitale camera's testen
De Live View-focus is pijnlijk traag.
Bij helder licht duurt het ongeveer 1,4 seconden om de scherpstelling te vergrendelen met behulp van het achterdisplay, en bij weinig licht heb ik het gemiddeld 5,7 seconden geklokt.
Deze vertraging is onaanvaardbaar in een camera die in 2015 is uitgebracht, en nee, dat is geen typfout.
Als je overstapt op een andere huidige Canon spiegelreflexcamera, zul je genieten van Live View-focusprestaties die bijna net zo snel zijn als via de zoeker.
Beeldkwaliteit: een heldere plek
Een camera is bedoeld om foto's te maken, en dat is één ding dat de T7 goed doet.
De 24 MP-beeldsensor plaatst hem op hetzelfde niveau als de concurrentie, ook al is de beeldprocessor die hem aandrijft een oudere.
Afbeeldingen van onze ISO-testscène laten zien dat de T7 scherpe, duidelijke JPG's levert tot en met ISO 1600.
Er is een lichte onscherpte bij ISO 3200, de hoogste instelling waarbij ruis minder dan 1,5 procent is, en een grotere onscherpte bij ISO 6400.
ISO 12800 is dat de bovenste instelling, maar je moet in een menu duiken om het in te schakelen en het handmatig inschakelen als je het wilt gebruiken - automatische aanpassing komt uit op ISO 6400.
Als je in Raw fotografeert, legt de T7 haarscherpe beelden vast zonder al te veel korrel tot ISO 3200.
Bij ISO 6400 blijft de detail goed, maar de korrel is sterker.
Je kunt niet hoger gaan in Raw- of JPG-formaat, een beperking van de beeldprocessor.
De T7i en SL2 ondersteunen beide ISO 25600-opname, handig als het licht erg zwak is.
Video: waar is de autofocus?
Video topt uit bij 1080p, met beschikbare framesnelheden van 24 fps en 30 fps.
De videokwaliteit is prima - niet de beste 1080p die ik heb gezien, maar zeker niet de slechtste.
Niemand gaat de T7 gebruiken en verwacht professionele resultaten te behalen - er is voor één ding geen microfooningang, een must-have voor serieuze videografen, van wie de meesten een camera met 4K willen.
Maar meer informele gebruikers zullen een camera willen die een scène scherp kan houden tijdens het opnemen van video.
Het autofocussysteem van de T7 kan de scherpstelling instellen voordat u begint met het opnemen van een clip, maar het werkt niet wanneer de camera aan het rollen is.
U kunt de scherpstelling handmatig aanpassen, maar de SL2 ($ 549,00 bij Amazon) en de T7i hebben video-autofocus die snel, soepel en gebruiksvriendelijk is.
Als u video wilt opnemen, zijn dit veel betere opties.
Conclusies: betere manieren om uw geld uit te geven
Net als de T6 die ervoor kwam, is de T7 een teleurstellend, teleurstellend instapmodel van een vertrouwd merk.
Canon weet hoe je een goede camera moet maken, en met een paar verfijningen zou de T7 er een kunnen zijn.
Maar het loopt te ver achter op andere modellen.
Als je een betaalbare SLR op instapniveau wilt, is de Nikon D3400 ($ 499,99 bij Dell Technologies) overal beter en kost hij niet zo veel.
De beeldkwaliteit is iets beter en het kan automatisch scherpstellen bij het opnemen van video, hoewel niet zo soepel als een Canon spiegelreflexcamera of de meeste spiegelloze camera's.
Als je toegewijd bent aan het merk Canon, zijn de SL2 en de T7i allebei veel betere camera's, hoewel ze een beetje duurder zijn.
De Sony a6000 ($ 549,99 bij Dell Technologies) is een solide spiegelloze keuze, die een sterke beeldkwaliteit en snelle focus levert in een kleinere vormfactor.
Het lijkt alsof Canon ervoor heeft gekozen om met de T7 op zijn lauweren te rusten, wat jammer is.
Klanten die winkelen, moeten erop kunnen vertrouwen dat de nummer één naam in camera's een product oplevert dat op zijn minst concurrerend is met andere instap-spiegelreflexcamera's en spiegelloze camera's.
Niemand verwacht dat goedkope keuzes zullen presteren als professionele camera's die voor veel meer verkopen, maar ze zouden op zijn minst in hetzelfde marge moeten zijn als alternatieven met vergelijkbare prijzen.
Dat is niet het geval met de T7.
Nadelen
Vast LCD-scherm aan de achterzijde zonder aanraakinvoer.
Gedateerde beeldprocessor beperkt het vastleggen van hoge ISO-waarden.
Autofocus is niet beschikbaar bij het opnemen van video.
Trage burst-snelheid van 3 fps.
Bekijk meer
Het komt neer op
De EOS Rebel T7 SLR-camera van Canon heeft een verbeterde beeldsensor, maar loopt op andere gebieden nog ver achter op de curve.
