De vreemdste besturingssystemen die ooit zijn uitgebracht

Het creëren van een besturingssysteem is van nature een quixotisch project.

Je hebt een bepaald soort drive nodig om te communiceren met hardware op het meest basale niveau, en Terry Davis had die drive.

Nadat hij had ontvangen wat volgens hem een ??boodschap van God was, begon Davis in 2003 met de ontwikkeling van TempleOS en bracht het in 2011 uit aan de wereld.

Davis zag zijn software als 'Gods derde tempel' en creëerde een besturingssysteem met een 8-bits ASCII-scherm dat liep op een maximale resolutie van 640 bij 480.

Geschreven in een programmeertaal die hij HolyC noemde, koppelde TempleOS ook aan een aantal unieke stukjes software die ontworpen waren voor gebruik in TempleOS, waaronder een vluchtsimulator.

Helaas stierf Davis in 2018.

Ontwikkelaar Virgil Dupras weet dat de eindtijd nabij is, en de weinige bestraalde, door virussen geteisterde aaseters van de post-apocalyptische woestenij zullen computers nodig hebben.

Het bij elkaar schrapen van hardware van rotzooi garandeert niet veel stroom, dus besloot Dupras Collapse OS uit te vinden.

Dit besturingssysteem heeft een z80-kernel en een reeks programma's die in staat zijn tot zelfreplicatie en zelfinstallatie op een breed scala aan apparaten, samen met een verscheidenheid aan andere functies.

De kernel en shell is minder dan 5K bytes en hij draait al op processors variërend van een TRS / 80 tot een Sega Genesis.

In de jaren tachtig zag het er een tijdlang naar uit dat Commodore de thuiscomputermarkt zou gaan beheersen.

De Commodore 64 leverde levendige kleurenafbeeldingen tijdens een tijdperk van monochrome DOS-machines.

De 16/32 bit Amiga presenteerde een high-end machine die de industriestandaard werd voor audio- en videobewerking.

Het is duidelijk niet gelukt, maar het besturingssysteem van die computers is vandaag de dag nog steeds geliefd.

Een groep enthousiastelingen heeft AROS ontwikkeld, een broncompatibele versie ervan voor moderne pc's.

We hebben de neiging om te denken dat de OS-oorlogen al zijn gewonnen door de weinige grote spelers, maar zou het je verbazen te weten dat een besturingssysteem waar je nog nooit van hebt gehoord onzichtbaar een verbijsterende hoeveelheid hardware draait?

Geïnitieerd door Dr.

Ken Sakamura aan de Universiteit van Tokio, werd het Real-Time Operating system Nucleus ontworpen om brononafhankelijk te zijn, wat betekent dat het kan worden ingezet op een breed scala aan hardware.

Alleen al de industriële tak gebruikt miljarden mobiele telefoons en draagbare apparaten in heel Azië.

Wat interessant is aan TRON is dat Japanse bedrijven het naar het Westen wilden brengen, alleen omdat ze lobbyden van Microsoft om het uitbreidingsproject te beëindigen.

De Amerikaanse Omnibus Trade and Competitiveness Act van 1988 bevatte op een gegeven moment taal die elk Japans bedrijf dat probeert hardware te verkopen met hier geïnstalleerde TRON, zwaar zou straffen.

Noord-Korea staat bekend om zijn meedogenloze isolatie van de buitenwereld, en dat geldt ook voor computersoftware.

Systemen in de DVK draaien niet op Windows of macOS, maar gebruiken Red Star of Pulg?nby?l.

Dit Unix-achtige besturingssysteem is ontwikkeld in het computercentrum van het land en bevat een aangepaste op Firefox gebaseerde browser die toegang geeft tot het door de staat gerunde netwerk, een teksteditor en zelfs games.

Zoals je zou verwachten van een paranoïde beveiligingsstatus, bevat Red Star ook tal van gebruikersonvriendelijke functies, zoals een watermerksysteem dat alle bestanden tagt met het unieke serienummer van de installatie zodat ze kunnen worden gevolgd, evenals toegang via de achterdeur voor de Koreaanse geheime dienst .

Veel van deze besturingssystemen missen de levenskwaliteit en gebruiksvriendelijkheid die we van moderne software gewend zijn.

Een bijzonder gruwelijke Linux-build brengt die filosofie echter naar een zeer intense plaats.

Het installeren van Suicide Linux op uw pc is als het spelen van een spelletje Russische roulette, met uw typenauwkeurigheid als trigger.

Als je een commando typt dat het standaard Linux-besturingssysteem niet herkent, interpreteert de compiler het zoals je vraagt ??om je harde schijf te wissen en te formatteren.

Je hebt één kans, maatje - laat het tellen.

Sabily, ook bekend als "Ubuntu Muslim Edition", was een op maat gemaakte Linux-distributie die in 2007 werd geïntroduceerd om de 1,8 miljard moslims ter wereld te dienen.

Naast de standaardfuncties waarmee het besturingssysteem werd geleverd, bevatte Sabily ondersteuning voor de Arabische taal zonder enige aanvullende aanpassing.

Het besturingssysteem had ook een aantal unieke stukjes software om de gelovigen te helpen.

Minbar is een applicatie met systeempictogrammen die de moslimoproep tot gebed meerdere keren per dag afspeelt, en het Zakat Calc-programma helpt gebruikers bij het bepalen van de verschillende bedragen aan verplichte liefdadigheidsbijdragen die de islamitische wet vereist.

Sabily werd stopgezet in 2011, maar het is nog steeds beschikbaar op ArchiveOS.

Een andere one-man show, Visopsys is het geesteskind van Andy McLaughlin, die in 1997 zijn eigen besturingssysteem volledig uit het niets wilde maken.

om zijn eigen te maken.

Hij bracht het eerste jaar door met het bereiken van "Hallo Wereld", maar van daaruit bouwde hij een heleboel verschillende modules en functies, waaronder hardwarestuurprogramma's, GUI met vensters en meer.

Het is zeer waarschijnlijk dat McLaughlin zal blijven sleutelen aan dit project zolang er computers zijn waarop hij het kan installeren.

De wereld van boetiekdistributies is ingewikkeld en er zijn besturingssystemen voor schijnbaar elke interesse.

Een die bijzonder fascinerend is, is PonyOS, een hobbysysteem dat helemaal opnieuw is opgebouwd door en voor fans van My Little Pony vriendschap is magisch? De makers ontkennen dat het een Linux-systeem is - in plaats daarvan is het gebouwd bovenop een ander heel vreemd besturingssysteem, Toaru.

Net als zijn basis biedt PonyOS ondersteuning voor verschillende open-sourceprogramma's en hulpprogramma's, evenals een basisvensterbeheerder voor multitasking.

Een van de vreemdste eigenaardigheden van beide is dat vensters niet alleen kunnen worden verplaatst en vergroot of verkleind, maar ook gedraaid.

Bovendien zijn er overal pony's.

Het creëren van een besturingssysteem is van nature een quixotisch project.

Je hebt een bepaald soort drive nodig om te communiceren met hardware op het meest basale niveau, en Terry Davis had die drive.

Nadat hij had ontvangen wat volgens hem een ??boodschap van God was, begon Davis in 2003 met de ontwikkeling van TempleOS en bracht het in 2011 uit aan de wereld.

Davis zag zijn software als 'Gods derde tempel' en creëerde een besturingssysteem met een 8-bits ASCII-scherm dat liep op een maximale resolutie van 640 bij 480.

Geschreven in een programmeertaal die hij HolyC noemde, koppelde TempleOS ook aan een aantal unieke stukjes software die ontworpen waren voor gebruik in TempleOS, waaronder een vluchtsimulator.

Helaas stierf Davis in 2018.

Ontwikkelaar Virgil Dupras weet dat de eindtijd nabij is, en de weinige bestraalde, door virussen geteisterde aaseters van de post-apocalyptische woestenij zullen computers nodig hebben.

Het bij elkaar schrapen van hardware van rotzooi garandeert niet veel stroom, dus besloot Dupras Collapse OS uit te vinden.

Dit besturingssysteem heeft een z80-kernel en een reeks programma's die in staat zijn tot zelfreplicatie en zelfinstallatie op een breed scala aan apparaten, samen met een verscheidenheid aan andere functies.

De kernel en shell is minder dan 5K bytes en hij draait al op processors variërend van een TRS / 80 tot een Sega Genesis.

In de jaren tachtig zag het er een tijdlang naar uit dat Commodore de thuiscomputermarkt zou gaan beheersen.

De Commodore 64 leverde levendige kleurenafbeeldingen tijdens een tijdperk van monochrome DOS-machines.

De 16/32 bit Amiga presenteerde een high-end machine die de industriestandaard werd voor audio- en videobewerking.

Het is duidelijk niet gelukt, maar het besturingssysteem van die computers is vandaag de dag nog steeds geliefd.

Een groep enthousiastelingen heeft AROS ontwikkeld, een broncompatibele versie ervan voor moderne pc's.

We hebben de neiging om te denken dat de OS-oorlogen al zijn gewonnen door de weinige grote spelers, maar zou het je verbazen te weten dat een besturingssysteem waar je nog nooit van hebt gehoord onzichtbaar een verbijsterende hoeveelheid hardware draait?

Geïnitieerd door Dr.

Ken Sakamura aan de Universiteit van Tokio, werd het Real-Time Operating system Nucleus ontworpen om brononafhankelijk te zijn, wat betekent dat het kan worden ingezet op een breed scala aan hardware.

Alleen al de industriële tak gebruikt miljarden mobiele telefoons en draagbare apparaten in heel Azië.

Wat interessant is aan TRON is dat Japanse bedrijven het naar het Westen wilden brengen, alleen omdat ze lobbyden van Microsoft om het uitbreidingsproject te beëindigen.

De Amerikaanse Omnibus Trade and Competitiveness Act van 1988 bevatte op een gegeven moment taal die elk Japans bedrijf dat probeert hardware te verkopen met hier geïnstalleerde TRON, zwaar zou straffen.

Noord-Korea staat bekend om zijn meedogenloze isolatie van de buitenwereld, en dat geldt ook voor computersoftware.

Systemen in de DVK draaien niet op Windows of macOS, maar gebruiken Red Star of Pulg?nby?l.

Dit Unix-achtige besturingssysteem is ontwikkeld in het computercentrum van het land en bevat een aangepaste op Firefox gebaseerde browser die toegang geeft tot het door de staat gerunde netwerk, een teksteditor en zelfs games.

Zoals je zou verwachten van een paranoïde beveiligingsstatus, bevat Red Star ook tal van gebruikersonvriendelijke functies, zoals een watermerksysteem dat alle bestanden tagt met het unieke serienummer van de installatie zodat ze kunnen worden gevolgd, evenals toegang via de achterdeur voor de Koreaanse geheime dienst .

Veel van deze besturingssystemen missen de levenskwaliteit en gebruiksvriendelijkheid die we van moderne software gewend zijn.

Een bijzonder gruwelijke Linux-build brengt die filosofie echter naar een zeer intense plaats.

Het installeren van Suicide Linux op uw pc is als het spelen van een spelletje Russische roulette, met uw typenauwkeurigheid als trigger.

Als je een commando typt dat het standaard Linux-besturingssysteem niet herkent, interpreteert de compiler het zoals je vraagt ??om je harde schijf te wissen en te formatteren.

Je hebt één kans, maatje - laat het tellen.

Sabily, ook bekend als "Ubuntu Muslim Edition", was een op maat gemaakte Linux-distributie die in 2007 werd geïntroduceerd om de 1,8 miljard moslims ter wereld te dienen.

Naast de standaardfuncties waarmee het besturingssysteem werd geleverd, bevatte Sabily ondersteuning voor de Arabische taal zonder enige aanvullende aanpassing.

Het besturingssysteem had ook een aantal unieke stukjes software om de gelovigen te helpen.

Minbar is een applicatie met systeempictogrammen die de moslimoproep tot gebed meerdere keren per dag afspeelt, en het Zakat Calc-programma helpt gebruikers bij het bepalen van de verschillende bedragen aan verplichte liefdadigheidsbijdragen die de islamitische wet vereist.

Sabily werd stopgezet in 2011, maar het is nog steeds beschikbaar op ArchiveOS.

Een andere one-man show, Visopsys is het geesteskind van Andy McLaughlin, die in 1997 zijn eigen besturingssysteem volledig uit het niets wilde maken.

om zijn eigen te maken.

Hij bracht het eerste jaar door met het bereiken van "Hallo Wereld", maar van daaruit bouwde hij een heleboel verschillende modules en functies, waaronder hardwarestuurprogramma's, GUI met vensters en meer.

Het is zeer waarschijnlijk dat McLaughlin zal blijven sleutelen aan dit project zolang er computers zijn waarop hij het kan installeren.

De wereld van boetiekdistributies is ingewikkeld en er zijn besturingssystemen voor schijnbaar elke interesse.

Een die bijzonder fascinerend is, is PonyOS, een hobbysysteem dat helemaal opnieuw is opgebouwd door en voor fans van My Little Pony vriendschap is magisch? De makers ontkennen dat het een Linux-systeem is - in plaats daarvan is het gebouwd bovenop een ander heel vreemd besturingssysteem, Toaru.

Net als zijn basis biedt PonyOS ondersteuning voor verschillende open-sourceprogramma's en hulpprogramma's, evenals een basisvensterbeheerder voor multitasking.

Een van de vreemdste eigenaardigheden van beide is dat vensters niet alleen kunnen worden verplaatst en vergroot of verkleind, maar ook gedraaid.

Bovendien zijn er overal pony's.