De Fujifilm XF10 ($ 499,95) is misschien niet de directe opvolger van de stopgezette X70 in modelnaam, maar het is zeker in de geest.
Net als de X70 is de XF10 een zakvriendelijke camera met een APS-C-beeldsensor, het formaat dat je in veel spiegelreflexcamera's en spiegelloze camera's aantreft.
De beeldkwaliteit is uitstekend dankzij een scherpe groothoeklens en een toonaangevende beeldsensor.
Maar de prestaties zijn een beetje vlekkerig, met een langzamere focus dan we gewend zijn in een moderne camera, en een beeldprocessor die enkele van onze favoriete Fujifilm-profielen niet bevat.
Eerlijke, objectieve beoordelingen
Daxdi.com is een toonaangevende autoriteit op het gebied van technologie en levert op Labs gebaseerde, onafhankelijke beoordelingen van de nieuwste producten en diensten.
Onze deskundige brancheanalyses en praktische oplossingen helpen u betere aankoopbeslissingen te nemen en meer uit technologie te halen.
Prachtige afwerking
De XF10 is gemakkelijk een van de best uitziende camera's die momenteel te koop zijn, tenminste als je hem koopt in de gouden afwerking die we ter beoordeling hebben ontvangen.
De body is van metaal, met een bijpassende afwerking.
Het contrasteert door een bruin kunstleer, met een patroon dat me doet denken aan alligatorleer.
Fujfilm brengt de XF10 ook op de markt met een zwarte afwerking, die niet zo opvallend is, maar stijlvol blijft.
De camera is bij uitstek in zakformaat.
Het meet 2,5 bij 4,4 bij 1,6 inch (HWD) en weegt 9,9 gram.
Er wordt een polsbandje meegeleverd, en dat is veel fijner dan de alledaagse riemen die bij de meeste compactcamera's worden geleverd.
De riem is een kwart inch breed, met zacht kunstleer aan de buitenkant en zwart vilt aan de binnenkant.
De lens is een 18,5 mm f / 2.8 prime-lens: er is geen zoomfunctie.
In combinatie met de 24 MP APS-C-beeldsensor maakt hij foto's met een beeldhoek die vergelijkbaar is met die van een 28 mm full-frame systeem.
Dit is vergelijkbaar met wat veel smartphones vastleggen, hoewel vlaggenschepen voor het grootste deel zijn gemigreerd naar een iets breder ontwerp, in het bereik van 24 mm.
De close-upfocus is redelijk - de lens kan op een afstand van maar liefst 3,9 inch worden vergrendeld - het is niet de meest dramatische macro, maar je kunt nog steeds de kleine details vastleggen.
Het gezichtsveld van 28 mm is populair bij veel fotografen - er is een reden waarom smartphones het gebruiken.
De XF10 is niet de enige camera voor enthousiaste gebruikers.
De Ricoh GR II gebruikt een vergelijkbare lens, ondersteund door een beeldsensor van dezelfde grootte, maar niet zo dicht met pixels van 16 MP.
De GR II is nog steeds verkrijgbaar, maar begint ouder te worden, aangezien de sensor en lens dateren uit de eerste APS-C GR, uitgebracht in 2013.
Ricoh heeft een GR III in 2019, die de sensor verhoogt naar 24 MP en bevat beeldstabilisatie, een functie die ontbreekt in de XF10.
De body is klein, dus er zijn niet veel bedieningsknoppen en draaiknoppen, maar er zijn er genoeg.
Een handmatige scherpstelring omringt de lens, maar deze kan opnieuw worden geprogrammeerd om door filmsimulatiemodi te bladeren, de witbalans in te stellen, de ISO aan te passen of een paar andere verschillende functies uit te voeren.
Er is een programmeerbare Fn-knop aan de bovenkant, samen met de modusknop, dubbele bedieningsknoppen en de aan / uit-knop.
De sluiter is omgeven door de voorste draaiknop, en het is een ergonomisch aspect waar ik niet van hou.
Het is een beetje krap aan de bovenkant, dus de kleine diameter van de draaiknop maakt het niet zo comfortabel om te draaien als de grotere achterste draaiknop, die is toegewezen aan sluiterbediening of EV-aanpassing, afhankelijk van je opnamemodus.
De Drive / Delete- en Play-knoppen bevinden zich bovenaan in het midden, net boven het LCD-scherm.
Aan de rechterkant, aan de rand van de achterste duimsteun, bevindt zich de Q-knop, die een schermmenu activeert om snel instellingen aan te passen.
Ondanks dat het een aanraakscherm heeft, is het Q-menu niet navigeerbaar via aanraking.
Boven Q bevindt zich een zwarte knop zonder label, Fn2, die net zo programmeerbaar is als de bovenste Fn-knop.
De XF10 schuwt het verwachte vierwegbedieningstablet en vervangt het door een kleine joystick om in de begrenzingen van het kleine frame te passen.
Het is wat u zult gebruiken om door het Q-menu te navigeren, terwijl u de modusknop op de achterkant gebruikt om de instellingen in elk deelvenster aan te passen.
Onder de joystick vind je de Menu- en Display / Terug-knoppen.
Het is gemakkelijk om het Q-menu, de Fn-knop of de joystickfunctie aan de achterkant aan te passen - houd de knop die u wilt wijzigen een paar seconden ingedrukt en er verschijnt een menu op het scherm, zodat u de functie ervan kunt wijzigen.
Er is geen EVF of flitsschoen, dus u kunt niet eens een vaste optische zoeker monteren.
U bent beperkt tot het gebruik van het 3-inch LCD-scherm met 1.040.000 beeldpunten als uw zoeker.
Gelukkig is het een scherp, helder scherm, met 11 helderheidsniveaus die beschikbaar zijn via het Q-menu.
En hoewel menunavigatie niet beschikbaar is via aanraking, kunt u tikken om het scherpstelpunt te kiezen of om scherp te stellen en een afbeelding vast te leggen, afhankelijk van de scherpstelmodus die u gebruikt.
Er zijn enkele extra aanraakbewegingen beschikbaar tijdens het fotograferen.
U kunt omlaag vegen om de functie van de bedieningsring aan de voorzijde aan te passen, naar rechts om de instellingen voor gezichtsdetectie aan te passen, naar links om over te schakelen naar een vierkante uitsnede en omhoog om Snap-opnamen in te schakelen.
Dit is Fujifilm's kijk op de Snap Focus-functie die beschikbaar is in de Ricoh GR-serie.
Het stopt de lens naar f / 8 en schakelt over naar een vooraf ingestelde scherpstelafstand — 6,5 voet (2 meter) en 26 voet (8 meter) zijn beschikbaar.
Ik vind het leuk om de functie beschikbaar te hebben, maar vind dat de implementatie niet zo glad is als wat de GR en GR II doen - met die camera's zet een snelle, volledige druk op de ontspanknop de lens in de Snap Focus-positie, waardoor het mogelijk is om te schakelen tussen autofocus en de vooraf ingestelde Snap-afstand zonder enige vorm van instellingen aan te passen.
Met de XF10 moet u beslissen om de Snap-instelling te gebruiken voordat u een foto maakt, waardoor het echte voordeel wegneemt: vertragingsvrije, scherpe opname van de meest vluchtige openhartige momenten.
Reisvriendelijk
De XF10 bevat Bluetooth en Wi-Fi, dus je kunt hem verbinden met een Android- of iOS-apparaat voor bediening op afstand en beeldoverdracht.
U moet de Fujifilm Camera Remote-app downloaden om aan de slag te gaan en een pijnloos installatieproces doorlopen.
Als u eenmaal klaar bent, kunt u eenvoudig afbeeldingen naar uw telefoon overbrengen, hoewel u uw telefoon misschien moet vertellen om het Wi-Fi-netwerk te wijzigen in het netwerk dat door de XF10 is gegenereerd om dingen te laten werken.
Overdrachten via Bluetooth, zoals Nikon doet met zijn SnapBridge Wi-Fi-systeem, zijn geen optie, maar Bluetooth kan GPS-gegevens aan foto's toevoegen en de klok van de XF10 instellen op basis van informatie die is verkregen via het GPS-systeem van je telefoon.
De batterij heeft een capaciteit van ongeveer 330 opnamen door CIPA, waarmee u de dag zonder al te veel zorgen kunt doorkomen.
Opladen is mogelijk via micro-USB, dus u kunt de batterij altijd opladen met een externe batterij wanneer u onderweg bent.
Er is ook een micro-HDMI-uitgang en een SD-geheugenkaartsleuf.
Voldoende autofocus
De XF10 is niet ingesteld om races te winnen.
Het is nogal traag om een ??foto te maken na het inschakelen, het duurt ruim 3,4 seconden om scherp te stellen en een foto te maken nadat je op de aan-knop hebt gedrukt.
Het autofocussysteem heeft ongeveer 0,2 seconde nodig om de scherpstelling te vergrendelen bij helder licht, maar vertraagt ??tot ongeveer 0,6 seconde bij weinig licht.
Er zijn een paar verschillende focusmodi beschikbaar.
Standaard selecteert de camera automatisch het scherpstelpunt, wat bij de meeste opnames goed werkt.
Als u graag mensen fotografeert, is het een goed idee om Gezichtsdetectie in te schakelen wanneer u het brede gebied gebruikt.
Er zijn een paar verschillende opties, waaronder de mogelijkheid om het linker- of rechteroog van uw onderwerp te detecteren, maar ik merkte dat het verlaten van zowel gezichts- als oogdetectie op Auto goede resultaten opleverde.
Als u problemen ondervindt om de XF10 te laten vergrendelen op wat u wilt, tikt u eenvoudig op het achterscherm en de camera stelt scherp op de regio die u kiest en maakt een foto.
U kunt dit gedrag desgewenst uitschakelen, hoewel ik het nuttig vond.
Ik wou dat er een optie was om op te tikken om de focus te selecteren en toch de fysieke sluiter te gebruiken om een ??foto te maken.
Maar als u wilt dat de XF10 zich zo gedraagt, moet u de focusmodus wijzigen.
De focus wijzigen is eenvoudig genoeg: ga naar het Q-menu en selecteer een van de andere focusmodi.
Single Point en Zone zijn beschikbaar en bieden een flexibele plek in twee maten die over het frame kan worden verplaatst met de achterste stick of door te tikken.
In deze modi kunt u kiezen of u wilt scherpstellen en flitsen wanneer u op het LCD-scherm aan de achterzijde (Shot) tikt, alleen scherpstelt (AF) of gewoon het scherpstelpunt verplaatst zonder de lens aan te passen (Area).
Het pictogram om deze instellingen te wijzigen bevindt zich in de rechterbovenhoek van het LCD-scherm en kan worden aangepast via aanraking.
Er is ook een ALL-instelling beschikbaar in de selectiebank van de scherpstelstand van het Q-menu.
Als dit is ingeschakeld, kunt u schakelen tussen de instellingen voor één punt, breed en zone door de joystick aan de achterzijde in te drukken en aan de achterste instelschijf te draaien.
Als u merkt dat u de focusmodus regelmatig wijzigt, is dit een handig hulpmiddel.
Continu rijden en AF-C zijn beschikbaar, maar dit is geen camera om snelle actie te volgen.
Dankzij het brede gezichtsveld maak je geen foto's van dieren in het wild of sport, tenzij je van dichtbij en persoonlijk kunt komen.
Hier is de burst-opname beter geschikt voor onderwerpen die meer van links naar rechts bewegen, omdat de camera de focus niet zo veel of zo snel hoeft aan te passen als bij onderwerpen die naar of van de lens af bewegen.
De XF10 deed het niet goed in onze continu-opnametest, waarbij een camera wordt benadrukt door te schieten op een nauwkeurig gekaderd doel dat naar en weg van de lens beweegt, waardoor meestal verkeerd gefocuste opnamen ontstaan.
Ik denk dat de snelheid van de lensmotor een grote rol speelt - je kunt de lens in en uit zien bewegen en voelen als je scherpstelt in de AF-C-modus.
Als je geïnteresseerd bent in een kleine camera die het beter doet met actie, kijk dan naar de Sony RX100 VI, die een zoomlens en 24fps Raw-opname met fasedetectie-focus-tracking heeft.
De camera schiet redelijk snel, met 6 fps, maar de opnamebuffer is beperkt als je in Raw formaat werkt.
Het kan alleen het tempo bijhouden voor vijf Raw- of Raw + JPG-opnamen.
Als u in JPG fotografeert, wordt de buffer uitgebreid tot 15 opnamen, wat slechts drie seconden actie in een volledige burst betekent.
Er is ook een opnamemodus van 15 fps, die gebruikmaakt van de video-engine van de XF10, maar deze beperkt de resolutie tot 8 MP en is slechts goed voor één seconde opname per keer.
De camera ondersteunt het extraheren van individuele frames uit deze clips van 1 seconde, maar als je je geheugenkaart offload zonder eerst frames te extraheren, zul je zien dat ze zijn opgeslagen in een 4K-videobestand in plaats van als JPG-afbeeldingen.
Over het algemeen vond ik het focussysteem en de snelheid van de XF10 absoluut toereikend voor het soort foto's dat de meeste fotografen met deze camera willen maken.
Straatscènes, omgevingsportretten en macro-opnamen zijn geen probleem.
Heck, je kunt ...
