Van koptelefoons tot Bluetooth-luidsprekers, alle producten van Marshall zijn geïnspireerd op de esthetiek van een gitaarversterker, maar de nieuwe Tufton-luidspreker ziet eruit als een echte miniatuurversterker.
Met een prijs van $ 399 is het ook geprijsd als professionele audioapparatuur en kan het zeer luide volumes met een sterke basdiepte leveren.
De bas- en treble-knoppen zorgen voor wat extra afstemming van de mix, hoewel het leuk zou zijn geweest om wat ingebouwde afspeel- en tracknavigatieknoppen te zien.
Over het algemeen levert deze stijlvolle rockster van een luidspreker het op, maar het voelt een beetje te duur.
Ontwerp
De Tufton ziet eruit als een grotere, hardere versie van de Marshall Stockwell II, hoewel de behuizing hier een patina van nerfleer heeft dat er meer amp-achtig uitziet.
Verkrijgbaar in het zwart, de 13,8-bij-9,0-bij-6,4-inch (HWD) luidspreker weegt een formidabele 10,8 pond.
Hoewel hij stevig en stevig gebouwd is, betekent de IPX2-classificatie dat de luidspreker alleen bestand is tegen een lichte waterstraal, dus je mag hem zeker niet nat maken.
Hoewel de Tufton hetzelfde metalen gaasrooster deelt als de Stockwell II, is er hier aanzienlijk meer vuurkracht?dubbele versterkers van 15 watt voeden de drivers met volledig bereik, en een versterker van 10 watt drijft de tweeter aan.
Het achterpaneel heeft een klein geperforeerd rooster dat de 40 watt back-firing woofer bedekt.
De stuurprogramma's bevinden zich blijkbaar in een Blumlein-stereoparray, wat betekent dat ze dicht bij elkaar staan, maar in verschillende richtingen staan, maar met een frame dat zo smal is, hebben we niet veel opgemerkt in de weg van stereoscheiding.
Bovenaan bevinden zich drie knoppen op het bedieningspaneel.
Een ervan fungeert als de aan / uit / volumeregeling en twee zijn voor het aanpassen van lage en hoge tonen.
Er is ook een speciale Bluetooth-koppelingsknop, die ook fungeert als bronknop om te schakelen tussen gekoppelde apparaten en de aux-ingang.
Rechts van de knoppen zit een rode LED-indicator voor de batterijduur.
Er zijn geen afspeel- of tracknavigatieknoppen.
De zijpanelen hebben goudkleurige pinnen zoals je die op een elektrische gitaar aantreft, en deze zijn er om aan de meegeleverde draagriem te klikken.
De band is aan de bovenkant van zwart veganistisch leer en aan de onderkant rood fluweel - het lijkt heel erg op een gitaarband, en het is een leuke touch die ook vrij essentieel is gezien de grootte en het gewicht van de luidspreker.
Het achterpaneel bevat een baspoort waar lucht doorheen kan ontsnappen, en een afgedekt paneel dat de stroomaansluiting beschermt wanneer deze niet in gebruik is.
Dit paneel bevat ook de 3,5 mm aux-ingang, maar er wordt geen kabel meegeleverd, wat een frustrerende omissie is voor deze prijs.
De Tufton wordt geleverd met twee stroomkabels: een voor de VS en een voor internationale stekkers.
Marshall schat de batterijduur van de Tufton op ongeveer 20 uur, maar uw resultaten zullen variëren afhankelijk van uw volumeniveaus.
De audioprestaties lijken niet te variëren tussen kabelgevoede en batterijgevoede modi.
Zoals de meeste Bluetooth-speakers die zo groot zijn, heeft de Tufton geen speakerphone-functie.
Prestatie
Op nummers met intense sub-basinhoud, zoals The Knife's "Silent Shout", levert de Tufton een krachtige lage-frequentierespons die nog intenser kan worden gemaakt met de basknop.
Bij topvolumes op een iPhone 8 en op de luidspreker zelf kan het volume uitzonderlijk luid worden, maar de DSP (digitale signaalverwerking) treedt in werking, vooral wanneer de basknop wordt gepompt.
Dit betekent dat de luidspreker niet vervormt, maar de dynamiek wordt dramatisch beïnvloed.
De betere basdiepte treedt daarom op bij meer gematigde volumeniveaus, die nog steeds behoorlijk luid zijn.
Met zowel bas- als treble-knoppen in het midden, is er een solide balans tussen lage en hoge tonen.
Bill Callahan's "Drover", een nummer met veel minder diepe bassen in de mix, geeft ons een beter idee van de algemene geluidssignatuur van de Tufton.
De drums op dit nummer krijgen een extra portie basdiepte, waardoor ze dichter bij donderend terrein komen, maar niet helemaal voorbij.
Het zijn de zang van Callahan die het grootste deel van de basversterking lijkt te krijgen, zijn rijke stem neemt en meer laagfrequente aanwezigheid toevoegt dan nodig is - de mix kan te warrig klinken, te veel naar het laagfrequente gebied leunen.
Maar dit is waar de knoppen voor zijn.
Door de bas iets terug te draaien (zeg vier van de tien in plaats van vijf) en een kleine hoge tonen toe te voegen (zes of zeven van de tien), krijgt u een betere balans.
Je krijgt veel rijkdom en helderheid, hoewel het midden lijkt verdund.
Maar dit is met een minimum aan gehannes - meer experimenteren met de EQ kan een verscheidenheid aan geluidssignaturen naar voren brengen.
Standaard hoor je echter veel rijke bassen en heldere hoge tonen, maar niet zo veel in de middentonen.
Met beide knoppen weer in het midden, op Jay-Z en Kanye West's "No Church in the Wild", krijgt de kickdrumloop genoeg high-mid-presence om zijn pittige rand te behouden, maar die rand wordt ver overtroffen door de boost van de de sustain van de loop, wat een serieuze basdreun toevoegt.
De sub-bass synth-hits die de beat accentueren, zijn meer geïmpliceerd dan geleverd.
Met andere woorden: als je de bas helemaal versterkt, hoor je de boost krijgen door de drumloop, niet door de sub-bass synths.
Orkestrale nummers, zoals de openingsscène van John Adams ' Het evangelie volgens de andere Maria, misschien te veel basweergave hebben met de knop in het midden - ik vond een betere balans door het wat terug te draaien.
De treble-knop kan in het midden blijven (of je kunt ze ook altijd allebei op nul zetten, wat een vlakkere respons geeft).
Ongeacht hoe je dingen aanpast, er is hier altijd een extra basduw.
De helderheid door de hoge tonen is echter solide, en vooral op dit nummer, geeft het wat extra pit aan het hogere register koperblazers, strijkers en wat meer definitie aan de zang.
Conclusies
De Marshall Tufton is een grote luidspreker die veel te bieden heeft, namelijk intense volumeniveaus en versterkte bas.
En dat een speaker van dit formaat eigenlijk draagbaar is, is indrukwekkend.
Toch, in vergelijking met andere luidsprekers in de prijsklasse, en zelfs in de Marshall-serie, is het gemakkelijk om te zien dat sommige gebruikers meer functies of sub-bas willen voor hun geld.
In de ruimte van $ 400 zijn we fans van de JBL Boombox, de Marshall Stanmore II Voice en de Klipsch The Three - allemaal met unieke voordelen, waaronder meer basweergave of Amazon Alexa-spraakbesturing.
Voor de prijs levert de Tufton op het gebied van audio, maar uiteindelijk voelt hij licht aan op de aspecten van draagbaar ontwerp die we doorgaans verwachten.
Nadelen
Duur.
Geen ingebouwde afspeelknoppen of speakerphone.
De geluidssignatuur kan zwaar zijn voor de bas, zelfs bij het aanpassen van de EQ-regelaars.
Het komt neer op
De draagbare Marshall Tufton-luidspreker levert sterke Bluetooth-audioprestaties in een robuuste, stijlvolle constructie.
Van koptelefoons tot Bluetooth-luidsprekers, alle producten van Marshall zijn geïnspireerd op de esthetiek van een gitaarversterker, maar de nieuwe Tufton-luidspreker ziet eruit als een echte miniatuurversterker.
Met een prijs van $ 399 is het ook geprijsd als professionele audioapparatuur en kan het zeer luide volumes met een sterke basdiepte leveren.
De bas- en treble-knoppen zorgen voor wat extra afstemming van de mix, hoewel het leuk zou zijn geweest om wat ingebouwde afspeel- en tracknavigatieknoppen te zien.
Over het algemeen levert deze stijlvolle rockster van een luidspreker het op, maar het voelt een beetje te duur.
Ontwerp
De Tufton ziet eruit als een grotere, hardere versie van de Marshall Stockwell II, hoewel de behuizing hier een patina van nerfleer heeft dat er meer amp-achtig uitziet.
Verkrijgbaar in het zwart, de 13,8-bij-9,0-bij-6,4-inch (HWD) luidspreker weegt een formidabele 10,8 pond.
Hoewel hij stevig en stevig gebouwd is, betekent de IPX2-classificatie dat de luidspreker alleen bestand is tegen een lichte waterstraal, dus je mag hem zeker niet nat maken.
Hoewel de Tufton hetzelfde metalen gaasrooster deelt als de Stockwell II, is er hier aanzienlijk meer vuurkracht?dubbele versterkers van 15 watt voeden de drivers met volledig bereik, en een versterker van 10 watt drijft de tweeter aan.
Het achterpaneel heeft een klein geperforeerd rooster dat de 40 watt back-firing woofer bedekt.
De stuurprogramma's bevinden zich blijkbaar in een Blumlein-stereoparray, wat betekent dat ze dicht bij elkaar staan, maar in verschillende richtingen staan, maar met een frame dat zo smal is, hebben we niet veel opgemerkt in de weg van stereoscheiding.
Bovenaan bevinden zich drie knoppen op het bedieningspaneel.
Een ervan fungeert als de aan / uit / volumeregeling en twee zijn voor het aanpassen van lage en hoge tonen.
Er is ook een speciale Bluetooth-koppelingsknop, die ook fungeert als bronknop om te schakelen tussen gekoppelde apparaten en de aux-ingang.
Rechts van de knoppen zit een rode LED-indicator voor de batterijduur.
Er zijn geen afspeel- of tracknavigatieknoppen.
De zijpanelen hebben goudkleurige pinnen zoals je die op een elektrische gitaar aantreft, en deze zijn er om aan de meegeleverde draagriem te klikken.
De band is aan de bovenkant van zwart veganistisch leer en aan de onderkant rood fluweel - het lijkt heel erg op een gitaarband, en het is een leuke touch die ook vrij essentieel is gezien de grootte en het gewicht van de luidspreker.
Het achterpaneel bevat een baspoort waar lucht doorheen kan ontsnappen, en een afgedekt paneel dat de stroomaansluiting beschermt wanneer deze niet in gebruik is.
Dit paneel bevat ook de 3,5 mm aux-ingang, maar er wordt geen kabel meegeleverd, wat een frustrerende omissie is voor deze prijs.
De Tufton wordt geleverd met twee stroomkabels: een voor de VS en een voor internationale stekkers.
Marshall schat de batterijduur van de Tufton op ongeveer 20 uur, maar uw resultaten zullen variëren afhankelijk van uw volumeniveaus.
De audioprestaties lijken niet te variëren tussen kabelgevoede en batterijgevoede modi.
Zoals de meeste Bluetooth-speakers die zo groot zijn, heeft de Tufton geen speakerphone-functie.
Prestatie
Op nummers met intense sub-basinhoud, zoals The Knife's "Silent Shout", levert de Tufton een krachtige lage-frequentierespons die nog intenser kan worden gemaakt met de basknop.
Bij topvolumes op een iPhone 8 en op de luidspreker zelf kan het volume uitzonderlijk luid worden, maar de DSP (digitale signaalverwerking) treedt in werking, vooral wanneer de basknop wordt gepompt.
Dit betekent dat de luidspreker niet vervormt, maar de dynamiek wordt dramatisch beïnvloed.
De betere basdiepte treedt daarom op bij meer gematigde volumeniveaus, die nog steeds behoorlijk luid zijn.
Met zowel bas- als treble-knoppen in het midden, is er een solide balans tussen lage en hoge tonen.
Bill Callahan's "Drover", een nummer met veel minder diepe bassen in de mix, geeft ons een beter idee van de algemene geluidssignatuur van de Tufton.
De drums op dit nummer krijgen een extra portie basdiepte, waardoor ze dichter bij donderend terrein komen, maar niet helemaal voorbij.
Het zijn de zang van Callahan die het grootste deel van de basversterking lijkt te krijgen, zijn rijke stem neemt en meer laagfrequente aanwezigheid toevoegt dan nodig is - de mix kan te warrig klinken, te veel naar het laagfrequente gebied leunen.
Maar dit is waar de knoppen voor zijn.
Door de bas iets terug te draaien (zeg vier van de tien in plaats van vijf) en een kleine hoge tonen toe te voegen (zes of zeven van de tien), krijgt u een betere balans.
Je krijgt veel rijkdom en helderheid, hoewel het midden lijkt verdund.
Maar dit is met een minimum aan gehannes - meer experimenteren met de EQ kan een verscheidenheid aan geluidssignaturen naar voren brengen.
Standaard hoor je echter veel rijke bassen en heldere hoge tonen, maar niet zo veel in de middentonen.
Met beide knoppen weer in het midden, op Jay-Z en Kanye West's "No Church in the Wild", krijgt de kickdrumloop genoeg high-mid-presence om zijn pittige rand te behouden, maar die rand wordt ver overtroffen door de boost van de de sustain van de loop, wat een serieuze basdreun toevoegt.
De sub-bass synth-hits die de beat accentueren, zijn meer geïmpliceerd dan geleverd.
Met andere woorden: als je de bas helemaal versterkt, hoor je de boost krijgen door de drumloop, niet door de sub-bass synths.
Orkestrale nummers, zoals de openingsscène van John Adams ' Het evangelie volgens de andere Maria, misschien te veel basweergave hebben met de knop in het midden - ik vond een betere balans door het wat terug te draaien.
De treble-knop kan in het midden blijven (of je kunt ze ook altijd allebei op nul zetten, wat een vlakkere respons geeft).
Ongeacht hoe je dingen aanpast, er is hier altijd een extra basduw.
De helderheid door de hoge tonen is echter solide, en vooral op dit nummer, geeft het wat extra pit aan het hogere register koperblazers, strijkers en wat meer definitie aan de zang.
Conclusies
De Marshall Tufton is een grote luidspreker die veel te bieden heeft, namelijk intense volumeniveaus en versterkte bas.
En dat een speaker van dit formaat eigenlijk draagbaar is, is indrukwekkend.
Toch, in vergelijking met andere luidsprekers in de prijsklasse, en zelfs in de Marshall-serie, is het gemakkelijk om te zien dat sommige gebruikers meer functies of sub-bas willen voor hun geld.
In de ruimte van $ 400 zijn we fans van de JBL Boombox, de Marshall Stanmore II Voice en de Klipsch The Three - allemaal met unieke voordelen, waaronder meer basweergave of Amazon Alexa-spraakbesturing.
Voor de prijs levert de Tufton op het gebied van audio, maar uiteindelijk voelt hij licht aan op de aspecten van draagbaar ontwerp die we doorgaans verwachten.
Nadelen
Duur.
Geen ingebouwde afspeelknoppen of speakerphone.
De geluidssignatuur kan zwaar zijn voor de bas, zelfs bij het aanpassen van de EQ-regelaars.
Het komt neer op
De draagbare Marshall Tufton-luidspreker levert sterke Bluetooth-audioprestaties in een robuuste, stijlvolle constructie.
