Oculus heeft moderne virtual reality gepopulariseerd met de Rift en volgt twee verschillende benaderingen met zijn nieuwe virtual reality-headsets.
De Rift S is een directe opvolger van de Rift die het installatieproces vereenvoudigt, enkele specificaties bijwerkt en een algemeen verbeterde ervaring biedt.
Het biedt ook toegang tot meer VR-software dan het andere nieuwe apparaat van het bedrijf, de Oculus Quest.
Beide headsets zijn verkrijgbaar voor $ 399, maar de Rift S moet worden aangesloten op een pc, terwijl de Quest volledig op zichzelf werkt.
Ze vertegenwoordigen elk een stap voorwaarts voor Oculus, maar wat ons betreft vertegenwoordigt de stand-alone Quest de toekomst van VR.
Headset ontwerp
Terwijl de Oculus Quest in eigen huis werd ontwikkeld bij Oculus, is de Rift S gebouwd als een gezamenlijk project met Lenovo.
Dat is waarom, hoewel de headset eenvoudig, zwart en gebogen is, vergelijkbaar met de originele Rift, hij enkele ontwerpelementen heeft die doen denken aan de Lenovo Mirage Solo- en Explorer-headsets (en heeft een Lenovo-logo aan de rechterkant).
Het voorpaneel is voorzien van twee prominente naar buiten gerichte camera's, die werken met nog twee in de linker- en rechterhoek en een vijfde naar boven gericht om positioneel volgen en omgevingsherkenning te bieden zonder het gebruik van externe sensoren zoals de vorige generatie vereist.
Afgezien van de sensoren is het harnas de grootste afwijking van de Rift S van zijn voorganger.
Het is nog steeds een driepuntshoofdband met een riem die over je hoofd gaat, maar het ontwerp ligt verder veel dichter bij de Sony PlayStation VR of de Lenovo Mirage Solo.
Het vizier is gemonteerd op een groot, gebogen stuk plastic dat tegen je voorhoofd rust, met zijriemen die doorlopen tot een andere gewatteerde plastic boog die over het achterhoofd loopt.
Een wiel op de achterste boog maakt het geheel strakker en losser, dat verder kan worden aangepast met de klittenbandsluitingen van de elastische bovenband om een ??goede pasvorm te vinden.
In plaats van een on-ear koptelefoon die in de headset is ingebouwd zoals de Rift heeft, gebruikt de Rift S luidsprekers die geluid in je oren projecteren, vergelijkbaar met de Oculus Go en de Oculus Quest.
Met een 3,5 mm-aansluiting aan de zijkant van de headset kun je je eigen koptelefoon gebruiken.
Nog steeds vastgebonden
Een 4 meter lange kabel loopt vanaf de linkerkant van de headset en langs de zijkant van het harnas en eindigt in DisplayPort- en USB-connectoren.
Het goede nieuws is dat dit de enige dingen zijn die je moet aansluiten om de Rift S te gebruiken.
Het slechte nieuws is dat het DisplayPort is en niet HDMI, dus veel gaming-laptops kunnen de headset niet gebruiken zonder adapter.
Bij de Rift S wordt een mini-DisplayPort-naar-DisplayPort-adapter meegeleverd, maar geen HDMI-naar-DisplayPort-adapter, en Oculus garandeert geen compatibiliteit als je er een gebruikt om je pc met alleen HDMI aan te sluiten.
Als een tethered headset heb je te maken met een kabel wanneer je de Rift S gebruikt.
Dit is een nu standaard frustratie die we hebben gezien bij de vorige Rift, de HTC Vive, de PlayStation VR en Windows Mixed Reality-headsets.
U kunt kabelbeheeroplossingen gebruiken om de ergernis van het spelen met een kabel over uw schouder of over uw rug te verminderen, maar het blijft een altijd aanwezig aspect van de pc-gebaseerde VR-ervaring.
Oculus biedt geen draadloze adapter voor de Rift zoals HTC dat doet voor de Vive (waarvoor een gratis PCIe-kaartsleuf nodig is, dus het kan niet met elke laptop werken), maar draadloze adapters van derden zijn online verschenen.
We kunnen niet garanderen of die adapters draadloos invoer- en uitvoergegevens kunnen streamen met een voldoende lage latentie, dus we kunnen ze nog niet aanbevelen.
In tegenstelling tot de vorige Oculus Rift heeft de Rift S geen externe sensoren nodig dankzij de naar buiten gerichte camera's (vergelijkbaar met Windows Mixed Reality-headsets, maar met meer dan twee camera's voor het volgen van bewegingen).
Hierdoor heb je maar één vrije USB 3.0 poort nodig in plaats van drie.
Het betekent ook dat u zich geen zorgen hoeft te maken over het plaatsen van twee extra bedrade apparaten rond uw speelruimte om uw bewegingen te volgen.
Het is een gemak dat de HTC Vive en de PlayStation VR nog steeds missen, aangezien de eerste een paar externe sensoren nodig heeft en de laatste de PlayStation Camera nodig heeft om te werken.
PC-vereisten
Je hebt een pc nodig om de Rift S.Oculus te gebruiken, raadt ten minste een Nvidia GTX 1060 of AMD Radeon RX 480 grafische kaart, een Intel i5-4590 of AMD Ryzen 5 1500X of hogere CPU aan, en ten minste 8 GB RAM.
Dat waren twee jaar geleden behoorlijk stevige specificaties, maar als je sindsdien zelfs een midrange gaming-compatibele computer hebt gekocht, ben je waarschijnlijk al gedekt.
Zorg ervoor dat u Windows 10, een DisplayPort- of Mini DisplayPort-poort en één USB 3.0-poort hebt.
Nieuwe controllers
De Rift S wordt geleverd met dezelfde opnieuw ontworpen Oculus Touch-bewegingscontrollers als de Oculus Quest.
Het zijn kleinere en lichtere versies van de vorige controllers, met dezelfde bewegingsdetectiefuncties en fysieke bedieningselementen.
De twee apparaten zijn symmetrisch gespiegeld, met een prominente zwarte handgreep en een ronde ring die zich vanaf de bovenkant uitstrekt om positiebepaling van zes vrijheidsgraden (6DOF) mogelijk te maken via de camera's op de headset.
De plaatsing van de ring is de grootste verandering ten opzichte van de eerste controllers; ze strekken zich uit over de fysieke bedieningselementen van elk apparaat, omcirkelen uw duimen en geven ze voldoende bewegingsruimte.
Het bovenpaneel van elke controller heeft een analoge stick, twee gezichtsknoppen (X en Y aan de linkerkant, A en B aan de rechterkant) en een systeemknop (Menu aan de linkerkant, Oculus / Home aan de rechterkant).
Een paar triggers rusten op de onderkant van elke handgreep, onder uw wijs- en middelvinger.
Elke controller gebruikt een enkele AA-batterij.
Scherpere weergave
Naast de naar buiten gerichte camera's en het interne luidsprekersysteem, krijgt de Rift S ook een display-upgrade ten opzichte van de Rift.
In plaats van een OLED-paneel dat een resolutie van 1.080 bij 1.200 voor elk oog weergeeft, gebruikt de Rift S een LCD met een resolutie van 1.280 bij 1.440 per oog.
De verversingssnelheid is iets lager bij 80Hz tot 90Hz, maar dat is nog steeds redelijk comfortabel aangezien we geen problemen hadden met de verversingssnelheid van 72Hz van de Oculus Quest.
De verschuiving van OLED naar LCD is merkwaardig, vooral omdat de Quest nog steeds een OLED-paneel gebruikt met een hogere resolutie (1.440 bij 1.600 per oog, hetzelfde als de HTC Vive Pro), maar het is nog steeds een stapje hoger dan de Rift.
Het display van de Rift S ziet er helder en scherp uit.
Hoewel het een iets lagere resolutie heeft dan de Oculus Quest, vond ik geen van beide headsets er korrelig uitzien of me afleiden met individuele pixels.
Het LCD-paneel biedt nog steeds bevredigend donkere zwartwaarden, dus games als Beat Saber en Thumper produceren een sterk contrast met levendige kleuren die goed afsteken tegen donkere achtergronden.
Installatie en Guardian
De Rift S gebruikt dezelfde Windows 10-gebaseerde Oculus-software als de Rift om je VR-ervaring op te zetten.
Dit gebeurt tijdens het eerste deel van het proces via uw pc-display, waarbij u wordt begeleid bij het maken van een gratis Oculus-account, het aansluiten van de headset, het koppelen van de controllers en het controleren of alles past.
Als je dat eenmaal hebt gedaan, vertelt het programma je om de headset op te zetten en de rest van het installatieproces in VR te doorlopen, waarbij je voornamelijk je Guardian-grenzen moet instellen.
Met het Guardian-systeem kun je virtuele muren rond een open ruimte definiëren, zodat je veilig in VR kunt spelen; Oculus beveelt hiervoor minstens een vierkant van zeven bij zeven voet aan.
De vorige Rift vereist dat je een Oculus Touch-controller in het zicht van twee externe sensoren houdt en deze sleept waar je een virtuele muur wilt plaatsen.
De Rift S maakt het instellen van Guardian-grenzen veel sneller en gemakkelijker.
De camera's van de headset geven je een monochroom beeld van je omgeving en projecteren een horizontaal patroon om te bepalen waar de vloer zich bevindt.
Door een Touch controller op de vloer te plaatsen en weer op te pakken, wordt de vloerhoogte ingesteld.
Daarna kun je de controller als een laserpointer naar de vloer richten en je virtuele muur tekenen.
Je hoeft de headset niet af te zetten of je zorgen te maken dat je de Touch controller in het zicht houdt op vaste plekken in de kamer; zwaai er gewoon mee en Guardian is binnen een minuut klaar voor gebruik.
Zodra Guardian is geconfigureerd, volgt de headset uw omgeving met die virtuele muren in gedachten.
Als je dicht bij de randen van je speelruimte komt, verschijnt er een blauw raster waar de muren zijn, om je te laten weten dat je ze nadert.
Als je met de headset of Touch-controllers contact maakt met de muren, worden deze rood om je te laten weten dat je de speelruimte verlaat.
Als je je hoofd helemaal voorbij een virtuele muur beweegt, gaan de camera's op de headset aan en krijg je een live beeld van je omgeving in zwart-wit.
De toevoeging van een liveweergave wanneer u zich buiten uw speelgebied bevindt, maakt deze nieuwe implementatie van Guardian veel nuttiger dan alleen het weergeven van virtuele muren.
Oculus Dash en Home
Met de Oculus-software heb je toegang tot al je apps en games in virtual reality via twee interfaces: Oculus Dash en Oculus Home.
Oculus Dash is een menusysteem dat voor je verschijnt, te beginnen met een rij knoppen waarmee je zwevende vensters kunt openen met je softwarebibliotheek, de Oculus Store en verschillende andere menu's.
Je hebt op elk moment toegang tot Dash terwijl je de Rift S gebruikt door de Oculus-knop op de rechter Touch-controller een seconde ingedrukt te houden.
Dash is eenvoudig en handig, en als u alleen toegang wilt tot specifieke software en media op de headset, kunt u er volledig op vertrouwen.
Het enige probleem met Dash in vergelijking met de Oculus Quest-interface is hoe de pop-uprij met knoppen wordt weergegeven.
In plaats van een zwevend venster met pictogrammen, verschijnen de knoppen als een 3D-bedieningspaneel voor u dat u kunt uitstrekken en kunt drukken met uw virtuele hand door te wijzen (houd de onderste trigger ingedrukt zonder de bovenste trigger in te drukken).
U kunt deze knoppen ook activeren door ernaar te wijzen en de bovenste trekker over te halen.
De laserpointer zweeft soms om de hoek van een knop, maar selecteert deze niet echt.
In dat geval moet je de controller wiebelen of fysiek met een virtuele vinger uitreiken om op de knop te "drukken", wat enigszins vervelend is.
Je kunt je Oculus Home ook instellen als een meer gedetailleerde, aanpasbare virtuele ruimte waarin je kunt spelen, kijken en lezen.
Het is standaard een stijlvol ingericht huis met uitzicht op een berg, vergelijkbaar met de virtuele ruimte Cliff House van Windows Mixed Reality.
U kunt andere sjablonen laden, zoals een café of een theater.
Welke ruimte je ook kiest, je kunt je Oculus Home decoreren met allerlei virtuele objecten.
Dit omvat 3D-modellen van meubels en kunst die u kunt verspreiden om uw ...
