De eerste full-frame camera's van Panasonic zijn er.
Het bedrijf, dat lange tijd nauw verbonden is met het Micro Four Thirds-formaat, werkt samen met Sigma en Leica om camera's rond Leica's L-mount te bouwen, te beginnen met de Lumix DC-S1R ($ 3.699,99, alleen body), een 47 MP-model met hoge resolutie, en zijn tweelingbroer van 24 MP, de S1 ($ 2.499,99).
De S1R levert een uitstekende beeldkwaliteit en uitstekende, gestabiliseerde 4K-video, maar je betaalt een premie voor de camera en hij is aanzienlijk zwaarder dan concurrerende modellen.
Daarom raden we de Sony a7R III nog steeds aan als onze Editors 'Choice voor fotografen die op zoek zijn naar een spiegelloze camera met hoge resolutie.
Spiegelloos, maar niet lichtgewicht
De grenzen tussen spiegelreflexcamera's en spiegelloze camera's zijn in de loop der jaren vervaagd naarmate spiegelloze modellen steeds beter in staat zijn.
Tegenwoordig zijn high-end spiegelloze camera's betere spiegelreflexcamera's wat betreft autofocusprestaties en dekking, en bieden ze doorgaans een betere ervaring bij het vastleggen van video.
Fysiek gezien is het duidelijk dat Panasonic zijn ontwerpelementen van spiegelreflexcamera's heeft overgenomen.
De S1R (en S1, hun lichamen zijn absoluut identiek) is groter dan zijn concurrentie.
Het meet 4,3 bij 5,9 bij 3,8 inch (HWD) en weegt 2,2 pond met batterij en geheugen geladen, maar zonder lens.
Vergelijk dat eens met de Sony a7R III (3,8 bij 5,0 bij 2,9 inch, 1,5 pond) en Nikon Z 7 (3,0 bij 5,3 bij 2,7 inch, 1,5 pond), of zelfs de D850 SLR (3,9 bij 5,8 bij 3,1 inch, 2,0 pond) en het is duidelijk dat de S1R een zwaargewicht is.
Panasonic verkoopt de S1R alleen als een body of met de Lumix S 24-105 mm F4-zoomlens voor $ 4.599,99.
Daar is $ 300 bespaard, aangezien de 24-105 mm op zichzelf $ 1.299,99 kost.
Bij de lancering zijn de enige andere beschikbare Panasonic-lenzen de Lumix S Pro 70-200 mm F4 voor $ 1.699,99 en de Lumix S Pro 50 mm F1.4 voor $ 2.299,99.
Sigma is van plan veel van zijn moderne Global Vision-lenzen in L-mount uit te brengen, maar ze worden nog niet verzonden.
Leica heeft een goed assortiment lenzen met L-vatting, waaronder de APO-Summicron 75mm f / 2 ASPH., Die ik samen met de Panasonic-camera's heb getest, maar zonder uitzondering zijn de lenzen voorzien van Leica-prijskaartjes.
Dat gezegd hebbende, de S1R is niet zonder reden zwaar.
De camera is zeer degelijk gebouwd - gezien de prijs zou je hem verwachten - en afgedicht tegen stof en vocht.
De weerafdichting deed het prima, zowel op regenachtige dagen als bij het fotograferen van de Paterson Great Falls.
De grootste uitdaging was om waterdruppels van het lensglas te houden.
Bediening en interface
Ik klaag snel over de omvang van de S1R, maar ondanks zijn gewicht handelt hij redelijk goed.
De body ligt geweldig in de handen en de grip is diep genoeg om goed in balans te zijn met grote, lange lenzen wanneer ze worden verzonden.
Op dit moment zijn de telefoto-opties beperkt, dus de langste lens die ik kon gebruiken om te testen, was de 70-200 mm F4.
Er is veel oppervlak voor bedieningselementen en Panasonic maakt daar goed gebruik van.
Er zijn drie knoppen rondom de lensvatting - de lensontgrendeling is de onderste, met twee functieknoppen die precies onder zitten waar mijn middelvinger en ringvinger van nature rusten wanneer ik de camera vasthoud.
U kunt hun functies naar wens instellen; standaard regelt de ene de belichting en de scherptediepte, terwijl de andere een deel van het beeld vergroot, zodat u zeker weet dat het autofocussysteem - of uw vaardigheid met handmatige scherpstelling - nauwkeurig is.
De andere bediening op het voorpaneel is de 1/2 tuimelschakelaar.
Het geeft je in wezen toegang tot een tweede, volledig aanpasbare banken met instellingen.
Standaard is Modus 2 stil fotograferen: alle hoorbare pieptonen worden uitgeschakeld en worden overgeschakeld van de mechanische naar de volledig elektronische sluiter.
Maar we moeten niet onderschatten hoe aanpasbaar de bedieningselementen van de S1R zijn - bijna elke functieknop kan opnieuw worden toegewezen, en er is een enorme mate van flexibiliteit in de manier waarop schermmenu's werken.
Als de standaardregelaars van de S1R niet bij uw stijl passen, kunt u ze waarschijnlijk beter aanpassen.
Een standaard modusknop bevindt zich helemaal links op de bovenplaat.
Het is een vergrendelingsontwerp, de stijl waarbij u de middenstijl moet vasthouden tijdens het draaien, vergelijkbaar met de veiligheidsdop voor kinderen op een fles op sterkte.
Het is een voordeel om onbedoelde wijzigingen van instellingen te voorkomen, maar ik geef de voorkeur aan wijzerplaten die vergrendelen en ontgrendelen met een druk op de knop - uw kilometerstand kan variëren.
De Drive-knop is genest aan de onderkant van de modusknop.
Hij draait comfortabel - er is geen vergrendeling, maar er is een uitsteeksel om u te helpen het koppel uit te oefenen dat nodig is om van instelling naar instelling te gaan.
Opties zijn onder meer Single, Continuous I, Continuous II, Interval en Self-Timer.
Standaard activeert Continuous I de mechanische sluiter op zijn topsnelheid (9 fps met vaste focus, 6 fps met continu), en Continuous II gebruikt de elektronische sluiter om 6K-foto's te maken met 30 fps.
Als je de 6K-functie gebruikt, gebruik je het videosysteem van de camera, dus Raw-opname is niet beschikbaar en de JPG-uitvoer is ongeveer 18 MP.
De S1R kan pushen naar 60 fps bij het vastleggen van 8 MP (4K) JPG's.
De S1R heeft geen ingebouwde flitser, maar wel een flitsschoen, zodat u een externe flitser kunt monteren, gecentreerd op de bovenplaat bovenop de EVF.
Aan de rechterkant bevindt zich een monochroom informatie-LCD met achtergrondverlichting dat de belichtingsinstellingen, de levensduur van de batterij, de capaciteit van de geheugenkaart en het bestandsformaat toont.
De achtergrondverlichting verlicht ook een paar knoppen aan de achterkant: Back, Delete, Display, Play en Q.
Backlit bedieningsknoppen zijn een functie die we hebben gezien op duurdere spiegelreflexcamera's, maar dit is het eerste spiegelloze model dat ze bevat.
Andere bedieningselementen aan de bovenkant zijn de aan / uit-schakelaar en de EV-, ISO- en witbalansknoppen - alle drie de knoppen kunnen worden aangepast.
De ontspanknop zit in een kleine hoek boven op de handgreep en wordt vergezeld door de voorste instelschijf.
Een tweede instelschijf bevindt zich aan de achterkant en steekt iets naar buiten, zodat het bij uw rechterduim rust.
De bedieningselementen aan de achterkant beginnen in de linkerbovenhoek.
Daar, precies tussen de bovenkant van het LCD-scherm en de linkerkant van de elektronische zoeker, zit een vergrendelschakelaar - u kunt instellen welke basisfuncties hij vergrendelt wanneer deze is ingeschakeld - en de afspeelknop.
Record bevindt zich aan de andere kant van de elektronische zoeker, ook goed tussen de zoeker en het achterdisplay ingeklemd.
Panasonic groepeert een drietal focusbedieningen bij elkaar.
De selectieknop voor het scherpstelgebied bevindt zich net rechts van Opnemen.
Het is een knop, maar is omgeven door een driewegschakelaar die de camera in de MF-, AF-S- of AF-C-modus zet.
De AF-ON-knop bevindt zich precies rechts ervan en de achtvoudige joystick voor scherpstellingsselectie bevindt zich er net onder.
Aan de achterkant bevinden zich ook Q, die een bedieningsmenu op het scherm opent, een platte instelschijf met vier keer indrukken en de Menu / Set-knop in het midden, evenals de knoppen Terug, Verwijderen en Weergeven.
U kunt de functie van Back of Display niet wijzigen, maar de andere knoppen aan de achterzijde kunnen naar wens opnieuw worden toegewezen.
Het Q-menu heeft een nieuwe look gekregen.
In zijn standaardstijl verkleint het het liveweergaveframe en groepeert het zijn dozijn aanpasbare instellingenbanken rechts van het frame.
Je kunt in het menu duiken en het instellen op Modus 2, die is ingedeeld in twee rijen van zes items, meer vertrouwd bij oude Panasonic-bezitters.
Maar in plaats van als een overlay te fungeren, toont de modus 2-weergave de live feed helemaal niet.
Als je je frame wilt zien terwijl je instellingen aanpast via het Q-scherm, is Mode 1 de juiste keuze.
Het LCD-scherm is een 3,2-inch paneel met aanraakondersteuning en een scharnier met drie assen.
Het is een stijl die we van andere fabrikanten hebben gezien - Fujifilm heeft het in verschillende modellen gebruikt.
Het LCD-scherm kan omhoog of omlaag worden gekanteld, zodat u opnamen kunt maken in een lagere of hogere hoek wanneer u in liggende stand werkt, wat typisch is.
Hij zwenkt ook naar de rechterkant, waardoor u gemakkelijker het LCD-scherm kunt zien wanneer u vanuit een lage hoek foto's maakt in portretstand.
Het scherm zelf is erg scherp.
Het heeft een resolutie van 2,1 miljoen dots, biedt brede kijkhoeken en veel helderheid.
Het is een van de beste die je op elke camera kunt vinden.
Hetzelfde geldt voor de EVF.
De grote (0,78x vergroting) OLED-zoeker heeft de meeste resolutie die we tot nu toe hebben gezien, maar liefst 5,76 miljoen dots.
Het ververst snel - naar keuze van 60 of 120 fps, de laatste handig om snel bewegende onderwerpen bij te houden.
Ik bekeek het zij aan zij met de vergelijkbare 0,8x OLED EVF van de Nikon Z 6.
De Nikon is niet zo pixeldicht (3,69 miljoen dots), maar lijkt qua resolutie niet tekort te schieten.
De verschillen zijn meer in hoe de afbeelding wordt gepresenteerd.
De Panasonic laat een preview zien met hoog contrast en inktzwarte tinten, terwijl de Z 6 de schaduwen een beetje opent.
Ik geef de voorkeur aan de meer natuurlijke weergave van de Z 6, maar dat is puur persoonlijke voorkeur.
Samen met de S1 en Z 7 bieden de full-frame systeemcamera's van Nikon en Panasonic de beste EVF's die ik heb gebruikt.
De S1R heeft een handige functie voor brildragers.
Als de elektronische zoeker de grootste vergroting heeft, kan het een beetje moeilijk zijn om de randen van het montuur te zien als een bril deel uitmaakt van uw uitrusting.
De V.Mode-knop, aan de rechterkant van de EVF, biedt twee iets kleinere niveaus van EVF-vergroting.
U kunt ervoor kiezen om er een te gebruiken als u moeite heeft om de randen van het frame te zien.
Ik denk niet dat de volledige maat te groot is, ook al draag ik fulltime een bril.
Ik had absoluut een beetje moeite om de buitenste randen van het frame te zien met de EVF op ware grootte, maar koos ervoor om het te laten.
Ik geef de voorkeur aan de iets grotere weergave.
Maar, afhankelijk van uw persoonlijke werkstijl, geeft u misschien de voorkeur aan een van de twee kleinere vergrotingsopties.
De zoeker heeft een oogsensor en biedt dioptrie-aanpassing.
Kracht en connectiviteit
De S1R wordt gevoed door een enkele batterij, beoordeeld door CIPA om ongeveer 360 opnamen te maken bij gebruik van het LCD-scherm aan de achterzijde of 340 opnamen met de zoeker.
Het is in lijn met de Nikon Z 7 (400/330 opnames), maar kan de Sony a7R III (650/530 opnames) niet bijhouden.
Een verticale batterijgreep, de DMW-BGS1 ($ 349,99), is verkrijgbaar als add-on; het bevat een extra batterij en bevat extra bedieningselementen voor gebruik wanneer de camera in staande richting wordt gehouden.
Het is ook compatibel met de S1.
De handgreep wordt niet geleverd met een extra DMW-BLJ31-batterij - hij wordt apart verkocht voor $ 89,99.
Er zijn twee manieren om de batterij op te laden.
Met de simpele, in camera via USB-C, kun je ook continu stroom leveren, wat een groot voordeel is voor studio- en time-lapse-werk.
Er is ook een externe batterijlader, maar het is een vreemde.
Het wordt geleverd in twee delen, een met een batterijhouder en een USB-C-poort, terwijl een tweede een kleine transformator is met USB-C aan de ene kant en een standaard niet-gepolariseerde AC-stekkerverbinding aan de andere kant.
Zowel de stroomkabel als een USB-C-kabel zijn inbegrepen, maar de configuratie is vreemd genoeg om te noemen.
Voor wat het waard is, ik ...
