Het duurde niet lang voordat Sony het lichaamsontwerp dat het introduceerde met de professionele a7R III met hoge resolutie van vorig jaar opnieuw gebruikte in een instapmodel.
Maar ondanks een vriendelijke (voor full-frame) prijs, is de a7 III ($ 1.999,99, alleen body) allesbehalve instapmodel als het gaat om zijn functieset.
De BSI CMOS-sensor blinkt uit in alle soorten licht en biedt een ongelooflijk dynamisch bereik.
Het kan fotograferen met 10 fps, met een autofocussysteem dat bijna de hele beeldsensor beslaat.
En het heeft ook serieuze video-chops, waarbij vloeiende, scherpe beelden worden opgenomen in 4K en slow-motion met 1080p.
Het draait cirkels rond concurrerende modellen in deze prijsklasse en is onze keuze van de redactie voor beginnende full-frame shoppers.
Opmerking: deze recensie is bijgewerkt om de wijzigingen in de a7 III weer te geven die zijn toegevoegd door de Firmware 3.0-release.
Ontwerp
Het meet 3,9 bij 5,0 bij 2,5 inch (HWD) zonder lens en weegt ongeveer 1,4 pond.
De grip en het ontwerp van de behuizing zijn hetzelfde als bij de a7R III.
Ik vind het redelijk comfortabel om vast te houden, zelfs met een grotere zoomlens zoals de FE 100-400 mm.
De body is beschermd tegen stof en spatten, net als alle Sony FE-lenzen.
Naast de alleen-body-optie biedt Sony de a7 III aan in een kit van $ 2.199,99, gebundeld met de FE 28-70 mm F3.5-5.6-lens.
De 28-70 mm is een van de oudste lenzen in de serie.
Ik had graag een andere bundel gezien met de nieuwere, handiger FE 24-105 mm F4.
De 24-105 mm is echter een lens van $ 1.300, dus ik kan me voorstellen dat de prijs van een kit voor veel kopers onbetaalbaar zou zijn.
De handling verschilt niet veel van de a7 II.
Je krijgt nog steeds de EV-draaiknop bovenop, samen met de programmeerbare C1- en C2-knoppen en een modusknop - het is geen vergrendelingsknop zoals die op de a7R III.
De ontspanknop zit bovenop de handgreep, iets lager dan de rest van de bovenplaat, en staat schuin.
De aan / uit-schakelaar omringt het.
De grip heeft een instelschijf, bereikbaar met je rechter wijsvinger.
De achterste tegenhanger is enigszins verschoven ten opzichte van de EV-draaiknop en kan gemakkelijk met uw rechterduim worden gedraaid.
De bedieningselementen aan de achterkant komen overeen met de a7R III en a9.
De programmeerbare C3-knop en Menu-knop bevinden zich boven het LCD-scherm aan de achterzijde, net links van de oogschelp van de zoeker.
Aan de rechterkant, nog steeds langs de bovenkant, vind je Record, AF-ON en AEL.
Daaronder, genesteld tussen de achterste duimsteun en het LCD-scherm, bevinden zich de joystick voor de selectie van het focuspunt en de Fn-knop.
De platte achterste instelschijf bevindt zich onderaan in de kolom; hij heeft een knop in het midden en kan direct worden ingedrukt om de weergave, ISO en de Drive-modus aan te passen.
Er is geen speciale Drive-draaiknop zoals bij de a9, dat is iets dat Sony heeft besloten weg te laten uit de a7-serie.
De draaiknop zelf heeft diepe ribbels zodat je hem comfortabel kunt draaien, en de draaibeweging voelt veel beter aan dan de vergelijkbare draaiknop op de a7 II - er is meer weerstand en de draaiknop is fysiek groter, zodat het indrukken van de knop een betere tactiele feedback geeft.
Afronding van de bedieningselementen aan de achterkant zijn de knoppen Afspelen en Verwijderen.
De laatste fungeert ook als de programmeerbare C4-knop in de opnamemodus.
Standaard schakelt het de aanraakgevoeligheid van het achterdisplay in.
De aanraakfuncties zijn een beetje beperkt.
U kunt niet via aanraking door menu's navigeren.
Maar u kunt op het scherm tikken om een ??focuspunt in te stellen.
Zelfs als de camera is ingesteld op een groot gebied, wordt het tikken op een plek onderdrukt en verandert in een flexibele plek, die kan worden verplaatst via aanraking of de joystick; terugkeren naar een groot gebied doet u met de knop in het midden van de achterste instelschijf.
Deze methode om het scherpstelpunt aan te passen, werkt zowel bij het vastleggen van foto's als bij video-opnamen.
De camera ondersteunt ook focusaanpassing met behulp van het LCD-scherm bij het kadreren van opnamen met de zoeker.
Schuif gewoon met uw vinger over het scherm en het focusgebied beweegt.
U kunt met deze methode de instelling voor breed gebied opheffen, net als wanneer u opnamen maakt met het LCD-scherm aan de achterzijde om opnamen te kadreren.
Over menu's gesproken, Sony is al lang bekritiseerd vanwege zijn vrij lange, complexe menusysteem.
De a7 III bevat een aantal tools om de stress te verminderen van het zoeken naar de instelling die u wilt aanpassen wanneer u door tientallen pagina's met opties bladert.
Mijn menu is volledig aanpasbaar, dus een instelling die u vaak aanpast, kan eraan worden toegevoegd voor snelle toegang.
Het is een stap in de goede richting, al zou ik willen dat Sony verder zou gaan en de menu-opties beter zou organiseren en categoriseren.
Het menu verdeelt de camera-opname-instellingen in twee tabbladen, elk met meerdere pagina's, maar de dingen worden een beetje door elkaar gehaald.
Er zijn instellingen voor beide films en nog steeds vastleggen boeken een paar speciale pagina's voor video-opname in het midden geperst.
Een schonere organisatie zou kunnen helpen om het vinden van de juiste instelling gemakkelijker te maken.
Het upgraden van bezitters van de a7 en a7 II zal merken dat het gedeelte met apps is verdwenen.
De a7 III ondersteunt geen PlayMemories Mobile camera-apps.
Dat is op zichzelf geen groot verlies - het downloaden van apps om de mogelijkheden van de camera uit te breiden was een gebrekkig concept, vooral zonder ondersteuning voor externe ontwikkelaars.
Maar sommige functies die beschikbaar waren in PlayMemories, zoals de mogelijkheid om de sluiter af te vuren met behulp van de EVF-oogsensor, zijn niet geïntegreerd in de firmware van de a7 III.
Time-lapse is toegevoegd met Firmware 3.0 en hoewel de a7 III geen voltooide video kan uitvoeren, zal hij automatisch beelden afvuren op gezette tijden, zodat je ze later in een video kunt combineren.
De camera levert voldoende resolutie voor 6K time-lapse.
Het achterdisplay is een 3-inch LCD-scherm met ondersteuning voor aanraakinvoer.
Het is een stap terug van degene die op de a7 II werd gebruikt, een ontwerp met 1.228.000 beeldpunten met "witte pixels" om de schittering van de zon op heldere dagen te doorbreken.
Deze is een meer voetgangersontwerp met 921.000 stippen.
Toch schoot ik ermee onder de felle zon in de woestijn van Nevada en had ik geen problemen om het scherm te zien.
Het scherm kan op en neer worden gekanteld, maar het zwaait niet uit de behuizing naar voren, zoals een echt variangle-scherm.
Het is jammer, want het beperkt het vermogen van vloggers om foto's te maken en video op te nemen terwijl ze de kadrering in de gaten houden, en de a7 III heeft verder zulke solide video-karbonades.
Er zijn ook enkele aanraakbedieningen bij het bekijken van afbeeldingen; u kunt met name met uw vinger rond een vergrote opname vegen wanneer u foto's afspeelt.
De EVF is dezelfde OLED met een vergroting van 0,78x met 2.359.000 dots als bij de a7 II.
De duurdere modellen in de serie, de a7R III en a9, komen qua vergroting overeen met de a7 III, maar bevatten meer pixels in het frame, 3686k dots.
Ik merkte de daling in resolutie niet toen ik de a7 III voor het eerst oppakte - de elektronische zoeker ziet er geweldig uit en ik kan zien of een onderwerp scherp is tijdens het fotograferen.
Maar als u de duurdere modellen regelmatig gebruikt, zult u het verschil misschien waarderen.
Kracht en connectiviteit
De a7 III maakt gebruik van de Z-batterij, geïntroduceerd in de a9 en ook gebruikt door de a7R III.
Het is goed voor 710 opnamen per CIPA-classificatie met de a7 III, aangezien het stroomvereiste lager is dan die van de a9 of a7R III, beide geschikt voor 650 beelden per lading.
De grotere batterij is een zegen voor liefhebbers die niet veel reserveonderdelen willen kopen, en voor professionals.
Een grip is beschikbaar; hierdoor kan de camera twee batterijen gebruiken, waardoor de levensduur effectief wordt verdubbeld.
U hoeft zich bijvoorbeeld geen zorgen te maken dat u zonder stroom komt te zitten als u bijvoorbeeld een bruiloft fotografeert.
Sony levert geen externe oplader bij de a7 III.
Als je de batterij buiten de camera wilt opladen, moet je er een kopen.
Maar u kunt opladen via USB en een meegeleverde USB-naar-AC-adapter in de camera.
Ik raad een wandoplader aan voor reizigers en professionals, vooral degenen die meerdere Z-batterijen hebben om op te laden aan het einde van een lange dag fotograferen.
De camera heeft twee USB-poorten (een USB-C en een micro USB), evenals micro HDMI, een 3,5 mm microfooningang en een 3,5 mm koptelefoonaansluiting.
Het bevat niet de PC Sync-flitseraansluiting die u bij de a7R III en a9 krijgt.
Er is een standaard flitsschoen, met de extra elektrische contacten voor accessoires zoals de XLR-audioadapter van Sony.
En er zijn twee geheugenkaartsleuven.
Sleuf 1, aan de onderkant van de camera, ondersteunt SD-, SDHC- en SDXC-geheugen met UHS-II-snelheden.
Slot 2, erboven, werkt met alle SD-formaten op lagere UHS-I-snelheden, maar ondersteunt ook Sony Memory Stick-media.
Ik sloeg de beslissing om UHS-II alleen in één slot te ondersteunen, toen ik de a9 en a7R III beoordeelde, en doe hier hetzelfde - beide slots zouden het nieuwste, snelste geheugenformaat moeten ondersteunen.
Het zou me verbazen als iemand buiten Sony op dit moment om Memory Stick geeft.
Naast bekabelde connectiviteit bevat de a7 III Bluetooth, NFC en Wi-Fi.
Hierdoor kan de camera verbinding maken met een Android- of iOS-apparaat waarop de gratis Sony PlayMemories Mobile-app draait om afbeeldingen en video over te brengen naar uw telefoon voor sociaal delen.
U kunt uw telefoon ook gebruiken als draadloze afstandsbediening.
Prestaties en autofocus
De a7 III start, stelt scherp en vuurt in ongeveer 2,2 seconden.
Dat is een gebied waar het langzamer is dan concurrerende spiegelreflexcamera's, zoals de Canon EOS 6D Mark II (0,4 seconde) en Nikon D750 (0,4 seconde).
Het autofocussysteem is vrij snel en vergrendelt in 0,05 seconde bij helder licht en gemiddeld 0,4 seconde bij zeer zwakke omstandigheden.
Ik heb de burst-snelheid getest met een Lexar 300 MBps-geheugenkaart in de UHS-II-sleuf.
De camera haalt 10 fps in de snelste burst-modus.
Het aantal opnamen dat u kunt maken voordat de camera vastloopt, is afhankelijk van het bestandsformaat dat u gebruikt.
Ik heb Uncompressed Raw en Extra Fine JPG (34 shots), Compressed Raw en Extra Fine JPG (78 shots), Uncompressed Raw (37 shots), Compressed Raw (103 shots) en Extra Fine JPG (164 shots) getest.
De hersteltijd, de duur die de buffer nodig heeft om volledig op de geheugenkaart te worden gewist, varieert afhankelijk van de bestandsindeling.
Als je Raw + JPG (beide formaten) fotografeert, verwacht dan ongeveer 24 seconden te wachten, maar slechts ongeveer 14 seconden voor Raw alleen.
Omdat u zoveel meer JPG-afbeeldingen tegelijk kunt vastleggen, is de schrijftijd om ze op de kaart te wissen ongeveer 54 seconden.
Zie hoe we digitale camera's testen
Continue autofocus is ook beschikbaar met 10 fps.
Onze standaard focustest, waarbij ik een doel fotografeer dat direct naar of weg van de lens beweegt, leverde bijna alle foto's scherp op met 10 fps.
Er waren hier en daar een paar kleine missers, maar niets was de moeite waard om je over op te winden.
Het autofocussysteem is vergelijkbaar met dat in de high-end a9, maar het is niet zo griezelig intelligent.
Het sensorontwerp van de a9 maakt directe uitlezing mogelijk (en 20 fps-opname), dus hoewel de a7 III hetzelfde aantal focuspunten en gebied van focusdekking heeft, levert hij niet hetzelfde prestatieniveau.
Maar zo ver is het niet.
EEN...
