Fotografen die veeleisende onderwerpen fotograferen - autoraces, zeilen, sport, dieren in het wild en dergelijke - zijn al lang beperkt tot het gebruik van de allerbeste high-end spiegelreflexcamera's om snelle actie vast te leggen.
Full-frame body's zoals de Nikon D5 en Canon EOS-1D X Mark II schieten razendsnel en volgen onderwerpen met zelfvertrouwen, maar zijn zwaar en geprijsd in het bereik van $ 6000.
Het full-frame spiegelloze systeem van Sony heeft bewezen een formidabele optie te zijn voor fotografen die niet de snelste actie willen vastleggen.
Met de nieuwe a9 ($ 4.499,99) hebben sportschutters een body die aan hun veeleisende behoeften voldoet.
Met behulp van een gestapeld sensorontwerp legt de camera vast met 20 fps met behulp van een elektronische sluiter, zonder enige vorm van black-out tijdens de belichting, zodat u bewegende doelen kunt blijven volgen.
Zijn prestaties in het echte leven voldoen aan de beloften op papier, dus we noemen de a9 onze Editors 'Choice.
Opmerking: deze recensie is bijgewerkt om wijzigingen in het a9-autofocussysteem weer te geven die zijn toegevoegd door de Firmware 5.0-update.
Ontwerp
De a9 ($ 2.998,00 bij Amazon) lijkt in één oogopslag veel op de full-frame body's in de a7 II-familie.
Zijn lichaam is niet zo ver in omvang - hij meet 3,9 bij 5,0 bij 2,5 inch (HWD) en weegt 1,5 kilo zonder lens.
Er zijn een paar fysieke verschillen op de behuizing zelf: een extra bedieningsknop links van de zoeker, een aanraakscherm en een speciale joystick om een ??focuspunt te selecteren dat het meest opvalt.
Het lichaam zelf is beschermd tegen stof en vocht.
Ik heb niet de kans gehad om met de a9 te fotograferen bij slecht weer, maar ik heb a7 II-modellen ($ 1.398,00 bij Amazon) gebruikt onder zware omstandigheden en ze hebben het redelijk goed gedaan.
Er is een demontage voor nodig om te zien hoe goed de a9 is verzegeld, maar gezien de prijs en de doelgroep hoop ik dat Sony een bescherming biedt die minstens zo goed is als je krijgt met a7-camera's.
De sensorresolutie is 24 MP, wat voldoende is voor de meeste toepassingen, maar klinkt schamel als je weet dat Sony ook een 42 MP full-frame beeldsensor maakt.
Maar hoewel de 42 MP-sensor die wordt gebruikt in de a7R II, a99 II en RX1R II een fantastische beeldkwaliteit levert, biedt hij niet zoveel snelheid als het gestapelde CMOS-ontwerp van de a9, dat in zeer basale termen de uitleessnelheid verbetert door RAM te plaatsen.
rechts op de beeldsensor.
Net als de 42 MP-sensor heeft de 24 MP-chip van de a9 een BSI-ontwerp, dus hij heeft een voordeel ten opzichte van de a7 II bij hoge ISO-instellingen.
De a7 II komt uit bij ISO 25600, maar je kunt de a9 naar ISO 204800 pushen.
De a9 heeft een instelschijf op de voorste handgreep, samen met de aan / uit-schakelaar en de ontspanknop in een hoek aan de bovenkant.
Op de bovenplaat zelf vind je programmeerbare C1- en C2-knoppen achter de sluiter, samen met een EV-compensatieknop (met instellingen van -3 tot +3 EV in stappen van de derde stop) en een standaard vergrendelingsknop.
De flitsschoen zit in het midden van de bovenplaat - de camera heeft een mechanische sluiter voor gebruik met flitser, met synchronisatie beschikbaar op 1/250-seconde.
U bent beperkt tot een externe flitser, omdat er geen flitser in de behuizing zelf is ingebouwd.
Aan de linkerkant is een extra wijzerplaat, een onderscheidende factor ten opzichte van het Alpha 7 II body-ontwerp.
Het stelt de Drive-modus in, met enkele, drie niveaus van continue snelheid, een zelfontspanner en automatische belichtingsbracketing-opties beschikbaar.
Genesteld in de basis is een schakelaar die schakelt tussen AF-S, AF-C, DMF en MF scherpstelmodi.
Onder de focusregelaar, aan de achterkant, bevinden zich C3- en menuknoppen.
Ze zijn genesteld in de hoek tussen de bovenkant van het LCD-scherm en links van de EVF-oogschelp.
Aan de rechterkant van het oculair vindt u een speciale opnameknop voor video, samen met AF-ON- en AEL-knoppen en een bedieningswiel aan de achterkant.
Er is een bescheiden duimsteun aan de achterkant, afgewerkt met getextureerd rubber.
De nieuwe focus-joystick, een kleine achtvoudige bedieningsknop die het actieve focusgebied verplaatst, bevindt zich tussen de duimsteun en het LCD-scherm.
Daaronder bevindt zich de Fn-knop, die een bedieningsmenu op het scherm opent, een platte instelschijf met vier directionele drukknoppen en een middelste knop, en de knoppen Afspelen en Verwijderen / C4.
De positie omhoog is vergrendeld om aan te passen wat wordt weergegeven op de zoeker en het LCD-scherm aan de achterkant, maar de andere richtingen kunnen worden aangepast.
Als u op Fn drukt, wordt een controlebank op het scherm geopend, gerangschikt in twee rijen van zes vakken onder aan het scherm.
Je kunt elke box naar wens aanpassen, maar daarvoor moet je het menusysteem van de a9 induiken.
Sony krijgt al lang kritiek vanwege de menu's die aan de verwarrende kant zijn.
Als u niet bekend bent met welke items zich op welke schermen bevinden, kunt u door pagina's en pagina's met opties zoeken om alleen een geheugenkaart te formatteren.
Na een volledige dag gebruik lijkt het menu van de a9 mij beter georganiseerd, maar de camera doet veel, dus aan schermen geen gebrek.
Om het zoeken naar pagina's met instellingen te verminderen, is er nu een optie Mijn menu.
U kunt op deze pagina zoveel individuele menu-instellingen plaatsen als u wilt - die wordt uitgebreid tot meerdere pagina's als u voldoende opties toewijst - en u kunt ook de volgorde waarin ze verschijnen aanpassen.
Het kan zijn dat u wat tijd besteedt aan het configureren van de a9 om aan uw behoeften te voldoen, maar dit zal u op de lange termijn belonen.
Het 3-inch LCD-scherm aan de achterzijde is ongeveer even groot als bij andere full-frame systeemcamera's van Sony.
Maar het is scherper, met 1.440.000 beeldpunten, en gevoelig voor aanraking.
Het is op een scharnier gemonteerd en, misschien gewoon om me blij te maken na eerdere klachten, heeft het technische team van Sony de EVF-oogsensor uitgeschakeld wanneer het scherm niet gelijk ligt met de achterkant.
Als u een foto kadreert met het LCD-scherm naar buiten gekanteld, kunt u de camera helemaal tegen uw lichaam plaatsen zonder dat het achterdisplay zwart wordt.
Eerdere modellen waren erg gevoelig en werden donker, zelfs als u de camera op een comfortabele afstand van uw persoon hield.
De EVF is ook een upgrade van de a7 II-familie.
Het is groter, met een ontwerp van 0,5 inch dat een vergroting van 0,78x voor uw oog levert, en scherper met 3686k dots.
Het ververst ook zeer snel, naar keuze van 60 of 120 fps.
Dit laatste is ideaal voor het fotograferen van snelbewegende actie.
Ik zal niet zeggen dat ik was vergeten dat ik een elektronische zoeker gebruikte bij het fotograferen met de a9 - de overlay-informatie is een herinnering dat je geen optische zoeker gebruikt - maar het heeft mijn fotografie op geen enkele manier belemmerd.
In combinatie met de constante feed, zonder black-out, voelde ik me meer afgestemd op de scène voor me dan met een spiegelreflexcamera - het is vergelijkbaar met fotograferen met een afstandsmeter of TLR?
Connectiviteit
De a9 is de eerste systeemcamera van Sony met een Ethernet-poort, een must voor fotografen die werken voor telegrafische agentschappen die grote evenementen dekken.
Je krijgt ook een pc-synchronisatie-aansluiting voor aansluiting op studiolampen, 3,5 mm microfoon- en hoofdtelefoonaansluitingen, micro-HDMI en micro-USB.
Sony houdt echt van opladen in de camera.
De batterijduur in de a9 is een stuk beter dan in eerdere camera's - hij gebruikt een nieuwe batterij met meer dan het dubbele van de capaciteit van de a7 II-batterij.
De CIPA-rating is vrij laag, met 480 opnamen met de elektronische zoeker of 650 met behulp van het LCD-scherm.
Maar de gestandaardiseerde testmethode van CIPA is niet van toepassing op fotograferen met hoge framesnelheden.
In één dag schoot ik 3.750 Raw + JPG-frames en ongeveer 10 minuten video, en had ik 35 procent van mijn batterij over - in dat tempo had ik met een enkele lading meer dan 5000 afbeeldingen kunnen maken met een vergelijkbare opnamestijl.
Als u de camera professioneel gebruikt, wilt u een reservebatterij bij u hebben, hoe zeker u ook bent dat u de camera de hele dag kunt gebruiken; ze kosten ongeveer $ 80.
Als u investeert in een paar extra batterijen, overweeg dan ook een multi-batterijlader.
Het is een accessoire van $ 400, maar kan vier batterijen tegelijk aanvullen.
De a9 werkt ook met een verticale schietgreep ($ 350).
Het bevat twee batterijen, maar maakt verbinding met de camera via het batterijcompartiment, dus verwacht slechts een dubbele levensduur.
Het voegt ook een verticale ontspanknop en extra bedieningselementen toe (inclusief een focusjoystick).
Er zijn twee geheugenkaartsleuven.
Sleuf 1, de onderkant van de twee, ondersteunt UHS-II SD-, SDHC- en SDXC-geheugen.
Slot 2 biedt alleen UHS-I-snelheden, dus je kunt niet profiteren van de snelste SD-kaarten, maar het werkt ook met Sony's Memory Stick-media.
Ik had echt graag gezien dat beide slots UHS-II ondersteunen, omdat het wisselen van de ene kaart naar de andere midden in de schietactie lastig is, en je verliest de mogelijkheid om een ??realtime back-up van opnames te maken zonder de schrijfsnelheid op te offeren.
De a9 heeft wifi en bluetooth.
Eigenaren van een a9 hebben al lang de Sony PlayMemories-app gebruikt om afbeeldingen over te zetten naar Android- en iOS-apparaten.
PlayMemories is vervangen door Imaging Edge Mobile - u hoeft geen nieuwe app te downloaden, een update laadt de nieuwe software als u deze nog niet heeft.
Het voegt een aantal functies toe die heel specifiek zijn voor a9-klanten, waaronder ondersteuning voor FTP-overdracht via Wi-Fi (in tegenstelling tot Ethernet), met ondersteuning voor IPTC-annotatie via spraak of het toetsenbord van je telefoon.
Dat zijn functies die fotografen die live-evenementen vastleggen, gebruiken om in realtime beelden de wereld in te sturen.
Als je je meer zorgen maakt over je aanwezigheid op sociale media, maken de a9 en de app het heel gemakkelijk om afbeeldingen naar je smartphone te sturen voor een snelle Instagram-post.
Prestaties en autofocus
Bij de a9 draait alles om snelheid.
Het wordt ingeschakeld, stelt scherp en flitst in ongeveer 1,6 seconden.
Het focussysteem vergrendelt zo snel mogelijk, met een gemiddelde van 0,01 seconde in onze standaard stopwatch-focustest.
Maar het is bij het volgen van snelle actie waar de camera echt uitblinkt.
In onze standaard focuslaboratoriumtest, die een doel volgt dat naar en van de lens beweegt, vuurt de a9 schoten af ??met 20 fps en spijkert de spijkerfocus op bijna iedereen.
De duur van de burst is afhankelijk van de bestandsindeling.
Als u Compressed Raw + JPG fotografeert, krijgt u 225 opnamen per keer, met ongeveer 73,7 seconden die nodig zijn om de buffer leeg te maken op een Lexar 300 MBps-geheugenkaart.
Gecomprimeerde Raw-opname verlengt de duur enigszins, tot 230 opnamen, maar verkort de buffertijd tot 67,2 seconden.
JPG-fotografen genieten van 378 foto's in een burst, maar het duurt ongeveer 129,4 seconden om al die foto's in het geheugen vast te leggen.
U kunt natuurlijk meer afbeeldingen vastleggen als de buffer leeg is.
[embed]https://www.youtube.com/watch?v=GSuwSBP8gKI[/embed]
Ongecomprimeerde Raw-opname is ook een optie, maar u profiteert alleen van de voordelen wanneer u de mechanische sluiter gebruikt.
Wanneer u Uncompressed Raw fotografeert met de elektronische sluiter, wordt de burst-snelheid vertraagd tot 12 fps, maar zoals bij alle elektronische sluiterbeelden is de Raw-kwaliteit 12-bits.
Het houdt zijn tempo vast voor 118 Raw + JPG- en 122 Raw-opnamen, met respectievelijk 53,1 en 44,2 seconden om de buffer leeg te maken.
Zie hoe...
